Sandy heeft in de tussentijd een heerlijk ontbijt gemaakt en als verrassing doughnuts gehaald, mmm heerlijk ware het niet dat mijn strot dichtzat van emoties en ik eigenlijk geen hap door mijn keel kan krijgen. Het eimengsel toch maar een stukje van gegeten en een doughnut naar binnen gewerkt.
Het afscheid is moeilijk, je weet dat het weer voor een tijdje is, waarschijnlijk toch wel weer een 4 jaar en dat doet pijn. We hebben weer even voor 10 dagen een deel uit kunnen maken van hun leven, Sandy voelt als een zusje van me en je weet dat ze het moeilijk heeft maar je kan niets doen, we zijn te ver weg van elkaar. We rijden om 9 uur weg met een krop in onze kelen. Na 5 minuten zegt Nikki dat we terugmoeten, we hebben nog even internet nodig anders hebben we geen muziek. Ik ben niet terug naar binnen gegaan, te moeilijk en Sandy kwam weer naar buiten om ons wederom uit te zwaaien. Nu voor het echie.
De reis verloopt zeer voorspoedig, geen slecht weer en rustig doorkachelen. De tomtom doet zijn dienst en een keer gestopt om wat benzine erin te gooien en te plassen en drinken te halen.
Na een tijdje begon zelfs het zonnetje te schijnen en Nikki heeft een stuk gereden.
Ze wilde niet Atlanta rijden dus de laatste 75 km heb ik weer gereden. Het vliegveld was makkelijk te vinden maar de car rental was even zoeken totdat Nikki het op de Tomtom had gevonden waardoor het weer een makkie werd. Auto ingeleverd, jammer, en op naar het vliegveld.
Atlanta is het grootste vliegveld ter wereld en zowel Nikki als ik hebben er nog nooit ingecheckt, altijd een doorvlucht gehad. Het was even zoeken maar we zijn eruit gekomen. Lange rijen voor de bodycheck en handbagage.
We waren zo vroeg dat onze vlucht nog net op het bord stond dus we ook nog niet wisten welke vleugel we naar toe moesten, we gokten op E, de andere vlucht naar Amsterdam ging ook van E. Daar naar toe met de shuttle en bij de Mac een hamburger gegeten.
Het bleek dat we naar F moesten, tuurlijk we hadden het niet goed. Maar wel goed dat we eerst bij E zijn geweest. F is volgens onze bescheiden mening een nieuwe vleugel die zeer exclusief is met alleen maar dure winkels en ....restaurantjes die Mac op E was daarom zeer geslaagd.
Nog wachten, filmpje kijken op de i-pad en uiteindelijk gingen we het vliegtuig in, bijna achterin. Het was een ouder vliegtuig dan dat we op de heenweg hadden maar we zaten lekker met z'n tweeën naast elkaar. Filmpjes was ik eigenlijk zat en kon niks vinden dus heb maar een film gekeken die ik ook op de heenweg gekeken heb. De nekkussentjes die we op het vliegveld hebben aangeschaft bieden uitkomst om een klein, echt een heel klein beetje te kunnen slapen in het vliegtuig.
Het eten was jammer doordat we zover achterin zaten was alleen nog maar het vegetarische pasta te verkrijgen, ik baalde echt heel erg. Het ontbijt was redelijk, aangezien ik best honger had heb ik wel alles opgegeten, Nikki werd net wakker en had absoluut geen behoefte om te eten.
 |
| zonsondergang |
 |
| het vluchtoverzicht |
 |
| zonsopgang |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten