HOREN/LAARZEN

Druk dagje bij ma met een aantal afspraken die stonden.

Eerst vanmorgen met ma haar gehoorapparaatje halen. In eerste instantie hadden ze het veel te hard ingesteld. Ma schrok zich helemaal een hoedje toen deze goede man alleen maar in zijn handen klapte. Dan maar iets zachter. Eenmaal thuisgekomen heeft ze toch steeds zoiets als wat is alles hard. Jij praat zo hard, ik dus. Ja jarenlang niets anders gedaan mam! Oh ja, kind toch.
Maar goed ze hoort meer dan haar lief is. Zelfs de mensen op straat komen door het raam naar binnen, het geluid dus.


Ik ben teruggegaan met mijn laarzen. Vorig jaar gekocht in een goede schoenenwinkel op de Middenweg. Peperduur maar ja voor 4 jaar zit ik weer gebeiteld. Ik heb alleen een paar uitgezocht waar het suede zo slecht van is dat de gaten erin vallen. Ach ja dat moet kunnen was het antwoordt zo duur waren ze niet , € 140,00, kattenpis geef je toch zo uit voor een paar laarzen voor 1 jaar. Ik was het daar dus niet mee eens en ik mocht andere uitzoeken met een korting van ja schrik niet, € 30,00. Wel leuke laarzen gekocht maar toch.


De oude moest ik bij hun laten, Echt niet, mee die dingen. Loop ik wel af met schilderen of zoiets. Ook nog een strijd gehad maar uiteindelijk meegekregen.
Ik heb ze bij de schoenmaker in Diemen gebracht. Ben benieuwd.

GEAMPUTEERDE KIES

Nikki was bij de tandarts voor haar halfjaarlijkse controle. Na een paar foto's bleek dat haar enige kies die een beetje rot is en inmiddels een kroon heeft, het cement eronderuit komt en geen goede aansluiting heeft. Conclusie: De kroon moet eraf. Dat is makkelijk gezegd dan gedaan. Uiteindelijk is het eraf geboord, de stukken vlogen door de lucht.

Voorlopig moet zij nu met een "stompje" tot eind oktober doorlopen.

HENK

Henk 55 . Vanavond even een bakkie gedaan. En wie kwamen we weer tegen? Jeroen en Monique, gezellig toch want deze keer was Eline mee.

Oscar had het hoogste woord en veel te vertellen. Zelfs Henk had weinig te melden en een beetje moe. Het is nog een soort van laat geworden maar toch nog wel gezellig.

FAMILY

Nadat Nikki wat huiswerk heeft gemaakt zijn we vanmiddag naar Hoofddorp gegaan, een middagje bij Monique en Jeroen doorbrengen. Eline was helaas bij oma en opa, het is altijd een gezellig meissie. Nadat we wat hadden gebabbeld en foto's gekeken was het "ineens" kwart voor 7. Een lekker restaurantje uitgezocht en uiteten voor de verandering. Rinus moest best een stukkie lopen en had het moeilijk. Gelukkig gehaald en uiteindelijk lekker gegeten.

Aan Jeroen kan je zien dat hij er maar niet genoeg van kan krijgen om met zijn familie zoveel op te trekken, two days in a row!

Tegen 9 uur naar huis nadat we Nikki eerst in Amsterdam hebben afgezet.

ALMERE

Met Natalie afgesproken dat ik met de Kangoo naar Amsterdam kom om de koelkast en diepvriezer te verhuizen naar Almere, bij Han. Nikki wil graag mee dus afgesproken dat we bij oma afspreken, wat eten bij haar, pizza dus, en dan naar het huisje van Dolly rijden en vervolgens naar Almere. Monique, Jeroen en Eline waren er ook bij. Lekker pizza's gegeten en meteen na het eten weg. Er moest ook nog een tafel naar de Beethovenstraat gebracht worden dus dat hebben Nat en ik gedaan. Nikki zat bij Natalie in de auto en ik voorop want Natalie wist niet precies meer waar de Beethovenstraat was. Daarna de vriezer en ijskast opgehaald en om half 8 uit Amsterdam vertrokken naar Almere. Nou heeft Natalie altijd gezegd dat het "maar" 12 minuten is. Er staat een behoorlijke file dus wij illegaal richting Muiden om daar op de snelweg te komen. Helaas is deze afgesloten dus verder binnendoor. Natalie heeft geen idee waar we zitten en hoe we moeten rijden. Geeft veel hoop als de auto voor je die je blindelings volgt bij elk kruispunt met haar handen in het haar zit. Ik heb haar nog gebeld en gevraagd welke wereldreis we gaan maken. Uiteindelijk zaten we in Bussum. Natalie heeft Han gebeld en binnen no time zaten we op de snelweg. Ik ben nog nooit zo blij geweest om op een snelweg te zitten en eindelijk een bord te zien met het woord "Almere" erop. Dat bleek voor Natalie hetzelfde gevoel te geven. Na een uurtje gereden te hebben stonden we voor Han zijn huis. Wat gedronken en de katjes, Kit en Cato, bekeken.

Ook de oudere kat maar wat aandacht gegeven, ook zo lief toch!

Vervolgens de auto weer in want ik had nog een tuinfeestje bij Fred en Renske. De erugweg klopte wel want we waren binnen 9 minuten bij Diemen dus Natalie had wel gelijk als je door kunt rijden dan is het 12 minuutjes. Om kwart voor 10 thuis gauw omgekleed en meteen een paar huizen verderop naar het feestje Het was zeer gezellig en weer eens ouderwet een lekkere borrel genomen. Het was burendag en uiteindelijk waren alleen nog de buurtjes over. Ik ben tegen half 4 naar huis gegaan, Rinus ietsie eerder.

OPRUIMWOEDE

Het blijft opruimen. De kledingkasten waren nu eens aan de beurt. Uiteindelijk in totaal 6 vuilniszakken met kleding wat echt weg kan en ook nog eens 6 vuilniszakken die een 2e kans hebben gekregen. Vooral Nikki haar kast heeft behoorlijk wat ruimte gekregen. Dit wil niet zeggen dat dit alles is want het merendeel van de kleding is natuurlijk in Amsterdam.

GEKLEURDE TEEN

Nikki is thuis lekker aan het koken en denkt gezellig even de tv aan in de kamer dan hebben we een soort muziekje als achtergrond. Een radio is namelijk nog steeds niet aanwezig. Terwijl zij naar de tv loopt komt ze in aanraking met het vierkante pootje van de bank. Het pootje gaf niet mee en het teentje is zeer pijnlijk aan het opzwellen. Na een bezoekje aan de dokter wordt er geconstateerd dat het zeer waarschijnlijk gebroken is. Haar andere tenen en voet is ook al aan het zwellen. Aangezien ze daar niets aan doen, op een tape-je na, loopt ze nu half mank en met behoorlijk veel pijn. Gelukkig heeft ze uggs laarzen waardoor ze in ieder geval normaal schoeisel aan de voetjes kan hebben.

BIERTJE NIKKI?

Nikki gaat bij oma boodschappen doen en wordt verzocht om 1 biertje mee te nemen.

Nikki krijgt geld van oma en loopt naar Albert Heijn. Met de cola en 1 biertje bij de kassa aangekomen wil Nikki betalen en de kassiere (een nieuwe) vraagt aan Nikki hoe oud ze is.

Nikki antwoordt: "20, oh nee in november dus nu 19". waarop de kassiere vraagt of ze zich kan legitimeren. Niet dus want ze heeft geld van oma meegekregen en geen portemonnee meegenomen. Jammer dan dan mag je het biertje niet meenemen was het antwoordt van de kassiere. Nikki is niet meer aanspreekbaar en alleen maar verbijsterd en ontzettend boos op deze kassiere. Het liefste had ze het flesje ergens gestopt maar ze is "rustig" de Albert Heijn weer uitgelopen. Gelukkig is het ongeveer 7 minuten lopen naar oma terug dus hebben wij de lichtere versie meegekregen.

DAM TOT DAM

Het was weer zover, de Dam tot Dam wandeltocht. De weersvoorspellingen waren de hele week mooi tot vanmorgen, regen en wind.

In de trein inderdaad regen maar wonder boven wonder aangekomen op de Dam in Amsterdam, een strakblauwe lucht en en zonnetje.

Het was inmiddels half 10. Er waren nog wat verwarringen met koffie wel of niet maar uiteindelijk gekozen om meteen te gaan lopen. Het lopen ging voorspoedig en de plaspauzes waren redelijk aangezien ze deze keer iets meer onderweg hebben gezet. Het traject is natuurlijk hetzelfde, kan ook zo zijn voordelen hebben want je weet waar je bent en wat je nog moet, maar dat kan ook zijn nadelen hebben, god wat moeten we nog ver. Het blijft wel leuk om door de buurtjes te lopen.

Bij een van de bewoners onderweg had daar een heel gezellig zitje gemaakt met koffie, thee en een speculaasje erbij. Ze had een pot op tafel gezet voor de diabetici. Het was er druk en erg gezellig dus daar eindelijk het lang verwachtte kopje koffie en thee gedronken en ja we hebben ook wat in de pot gestopt.

Nel is onvermoeibaar. Zelfs langs de snelweg het ergste stukje liep zij nog vrolijk dansend heen en weer.

Met alle versnaperingen die we kregen onderweg had je geen honger meer en om half 3 hadden we de tocht volbracht. Ik was blij toe. Aangekomen in Zaandam op de Dam was het wederom, nadat we toch bijna de hele weg in bewolking en hevige wind hebben gelopen, een strakblauwe lucht met een heerlijk zonnetje. We zien er nog fris en fruitig uit.

Na de medaille in ontvangst te hebben genomen zijn we in een zijstraatje op een terrasje, dezelfde als vorig jaar en ook nog hetzelfde tafeltje!, wat gaan drinken voordat we op de trein stapten.

Deze keer, doordat Lia op haar telefoontje had gekeken, een rechtstreekse trein van Zaandam naar Breukelen. Om 5 uur thuis.

Na een lekkere hete douche geploft op de bank en zitten.

Het resultaat van 3 jaar Dam tot Dam loop.

TINTJE ROZE

Vandaag een moeilijke dag, voor altijd afscheid nemen, het klint raar en het voelt raar, niet echt, een boze droom waar we maar niet uit wakker kunnen worden.
Dolly was gek op roze. Haar wens was dan ook dat ze in een roze kist wilde liggen, roze ballonnen, in plaats van bloemen, en iedereen een roze roos mee kan nemen en iedereen iets roze aan, of zoals het uiteindelijk is geworden, een roze tintje.
In eerste instantie denk je, oh my god, maar mijn verbazing was zeer groot bij het zien van de kist gisteravond. Heel mooi en Dolly lag er heel lief bij. Onwerkelijk maar mooi.
Vanmiddag in de zaal was het moeilijk. Iedereen heeft inderdaad wat roze aan of om. Wij hebben met de familie ballonnen opgelaten, Henk en Sonja hebben mooi gesproken.

Bij ma zijn we blijven eten, ook Bert was gebleven. Om 7 uur naar huis, ma wilde echt liever thuis blijven. Als een zombie op de bank gezeten en uiteindelijk naar bed gegaan.

TORENSCHUDDER

Vandaag was in Nieuwkoop de dag van de vrijwilligers. Deze worden in het zonnetje gezet en 's avonds vuurwerk met verlichte boten. Jan, die bij ons zo nu en dan werkt, heeft ons uitgenodigd om mee te varen. Ik had er wel zin in want het is heel lang geleden dat ik op het water geweest ben. Rinus kon helaas vanwege zijn rug niet mee en omdat ik niemand ken verder vond ik het wel leuk als Nikki even mee ging. Het weer was goed en om 6 uur de plas op. Hele leuke boten die mooi versierd waren en daarom ook terecht een prijs kregen.

Om 9 uur vuurwerk maar helaas, een stortbui. Jan was zo slim om paraplu's in de boot te leggen dus we bleven gelukkig droog. Na 10 minuten was het weer droog en het vuurwerk was mooi.

Meteen na het vuurwerk terug varen, donker en moeilijk te zien waar we waren. Ik mijmerde terug in de tijd dat we nog eens met een flinke borrel terug hebben geroeid, zigzaggend door de vaart midden in de nacht.

Om half 11 velig weer aan wal en terug naar huis gefietst.

WARRIG

Vanmorgen wakker gemaakt door Rinus om half 9, jammer was net een paar uur aan het slapen.
Gisteravond niet echt naar bed willen dus tot 1 uur tv liggen kijken. Vervolgens toch maar naar boven gegaan. Lamp aangelaten op de gang, wil absoluut niet in het donker zijn en de radio ook aan, zachtjes. Na uren naar het plafond liggen staren bedacht ik dat ik er net zo goed uit kan gaan en gewoon gaan werken, misschien leidt het af. Wat abonnementen weggewerkt en het blogje van Jeroen gelezen en tegen half 4 maar weer proberen. Uiteindelijk gelukt tot aan half 9.
De rest van de dag gewerkt en dingetjes gedaan op de automatisch piloot. Schijnt toch elk mens in zich te hebben waarschijnlijk want ik weet het echt niet meer.
Vanavond met Nikki gebeld en terwijl we belden ben ik naar bed gegaan, het idee dat ik niet alleen was boven hielp me een beetje. Nu maar het licht uit en de radio uit en "gewoon" gaan slapen.

DOLLY

Vanmorgen belt ma met de mededeling dat het slecht gaat met Dolly. Nadat ik Natalie aan de telefoon heb gehad heb ik besloten om langs te gaan. Eerst nog wat werk afgemaakt op kantoor en getracht wat te eten ben ik richting Amsterdam gereden. Daar aangekomen was de huisdokter net van alles aan het uitleggen over de morfine prikken en pompen. Dolly was erg slecht en de hoop dat het nog wat langer zou duren werd meteen weggenomen bij het zien van haar in het bed. Nadat de dokter een prik heeft gegeven en wij nog even zaten te praten is het ineens gebeurd, ze glipt zo weg.

8-9-10

Mijn lieve "schoonzusje" is er niet meer. Haar vrolijke stem, haar aanstekelijke, opbeurende lach, haar ontembare positiviteit, god wat zal ik haar missen.

SCHILDEREN

Na 4 maanden de schilderspullen weer eens bij elkaar geschraapt. Vandaag de 1e les. Lieske is met vakantie en Edith, onze vast invaller, was er gelukkig wel. Onderstaande creatie is er deze week uitgekomen. Het was sowieso een lekker ochtendje om alles en iedereen weer even te zien en te spreken.
De opdracht was deze keer gewoon een foto na te tekenen en daarna te schilderen op een abstracte manier. Daar zijn we helaas niet meer aan toe gekomen. Volgende week "gewoon" weer terug naar de dieren.

HOORTEST

Vandaag ging ik met ma naar de hoortest, eindelijk. We werden geroepen en moesten in een of andere compleet geluidloze cabine in. Er was een soort druk op je hoofd, net alsof je in een vliegtuig zit. Ma kreeg vervolgens verschillende geluidjes te horen. Ook moest zij woordjes herhalen, maar dat leek leuker dan het was. Uiteindelijke conclusie, recht een gehoorapparaatje en links hoeft niet want daar is ze gewoon doof dus heeft een apparaatje ook geen zin.

Om half 1 zijn we bij Nikki een broodje gaan eten en ma het apartement ingericht geshowd. Vervolgens even bij Dolly geweest. Het ziekenhuisbed was net gearriveerd en de huisdokter was op visite. Na een half uurtje weer ma naar huis en lakens teruggebracht bij Dolly. Tegen 4 uur weer thuis. Rinus laat de stok staan, de fysio is geweest en hij moet lopen wat gelukkig al beter gaat.

WANDELEN

Ter voorbereiding op de Dam tot Dam loop op 18 september heb ik vandaag de 15 kilometer loop gedaan van de Jong sport. Zij hebben bij de marathon van Nieuwkoop ook wandeltochten uitgezet. Het weer zat mee en om 9 uur vanaf het plein vertrokken met Arda en Hannie richting Noorden, Zevenhoven en over Noorden weer terug.







Om 10 over 12 waren we weer op plaats van bestemming, we hebben snel gelopen. 3 uur en dan 15 kilometer. Ik was helemaal af mijn been deed behoorlijk pijn maar goed ik ga toch maar wel de Dam tot Dam proberen. Die 3 kilometer verder moet ook kunnen. Lekker in de tuin gezeten na een zalige douche. Vroeg gegeten zodat Nikki en ma op tijd weg konden. Benen op de bank en lekker tv gekeken en naar bed.

WEER THUIS

Vanmorgen Rinus gebeld. Hij voelde zich gelukkig alweer wat minder misselijk en heeft alweer wat gegeten. Hij wilde wel heel graag dat ik kwam tijdens het middagbezoek, Was het er niet helemaal mee eens maar ja toch maar voor hem gedaan. Om 3 uur weer terug naar huis en vanavond mag hij na het bezoek om half 8 mee naar huis.

Om half 4 thuis en om 4 uur belde Rinus dat hij naar huis mocht, nu. Ik weer de auto in en naar Leiden gereden %$#*&%. Na alles ingepakt te hebben en de rolstoel weer naar binnen gereden te hebben zat er een oude vrouw in de hal die mij vroeg of ik naar Alphen moest. Nee naar Nieuwkoop maar ik kan wel over Alphen. Ze was een beetje in de war en de bussen rijden maar eens per uur. De vrouw meegereden en afgezet bij haar thuis. Helemaal zoenen en ze was heel blij dat ze er weer was, ikmoest maar eens een kopje koffie komen halen als ik in de stad was. Mijn goede daad voor deze maand is ook weer veilig gesteld.

Uiteindelijk waren we om half 6 thuis. Eten gekookt en heerlijk bietjes gegeten. Mijn moeder heeft zitten smullen en Rinus was heel blij dat hij weer huis was. Op tijd naar bed want morgen een lange wandeling maken.

DIERENARTS

Nikki was vandaag thuis en we moesten nog steeds naar de dierenarts dus bedachten we om half 2, nu gaan. Bakjes gepakt en weggereden. In de auto vreselijk gelachen want Donder zijn bakje viel steeds om als je gas gaf en het was een heel geinig gezicht. Waarschijnlijk iets minder leuk voor Donder maar goed het was toch al geen leuk uitje voor ze.

In de wachtkamer na 10 minuten gewacht te hebben kwam er een vrouw binnen met urine. Ze liep door want ze moest het "alleen maar af te geven". Degene die binnen was was klaar en wij waren dus aan de beurt maar omdat mevrouw van alleen maar afgeven binnen was hebben we geduldig gewacht.

Na 5 minuten begon ik de pest erin te krijgen en na 10 minuten was ik pislink. Ik heb op de deur geklopt en gevraagd of dit normaal was. Ze waren bijna klaar en ik heb op jolandamanier verteld dat ik het met deze gang van zaken zeker niet eens ben. Het zal die vrouw een rotzorg zijn, zij was klaar en heel snel ook.

De katjes waren in orde teminste, de een was te dik en de ander te lui. Nou ja voor ons niet hoor. 2 prikjes en €71,00 armer weer terug naar huis.

OPERATIE

Nadat we gisteren naar het ziekenhuis haden gebeld bleek dat Rinus vandaag om 10 uur geopereerd gaat worden. Hij moest om 7 uur in het ziekenhuis zijn, belachelijk want dat hield in dat we om half 6 op moesten om Rinus om half 7 weg te brengen, het zij zo.

Aangekomen in het ziekenhuis werden er vragen gesteld, bloeddruk opgenomen en uitgelegd hoe het operatiejasje aan moest. En toen maar wachten, wachten en wachten.

Rond kwart over 9 was het inmiddels oorlog in mijn buik en tegen Rinus gezegd dat ik nu echt wegga. Met Nikki, zij was ook mee gelukkig, lekker een ontbijtje gegeten in het ziekenhuis. Om half 11 eindelijk thuis.

Op kantoor gewerkt en Nikki in de middag ook nog geholpen. Ma zat beneden en was erg eenzaam. Tegen half 5 vroeg ze zich ook echt af of het nou wel zo gezellig was om met Nikki gisteren mee te komen.

Op tijd gegeten want om half 7 was het bezoektijd. Ma ook mee omdat ze anders helemaal de hele dag alleen had gezeten. Rinus was nog erg moe en misselijk. Ook overgegeven en rond kwart over 7 was hij het zat dus toen zijn we weer weggegaan.