Vandaag een moeilijke dag, voor altijd afscheid nemen, het klint raar en het voelt raar, niet echt, een boze droom waar we maar niet uit wakker kunnen worden.
Dolly was gek op roze. Haar wens was dan ook dat ze in een roze kist wilde liggen, roze ballonnen, in plaats van bloemen, en iedereen een roze roos mee kan nemen en iedereen iets roze aan, of zoals het uiteindelijk is geworden, een roze tintje.
In eerste instantie denk je, oh my god, maar mijn verbazing was zeer groot bij het zien van de kist gisteravond. Heel mooi en Dolly lag er heel lief bij. Onwerkelijk maar mooi.
Vanmiddag in de zaal was het moeilijk. Iedereen heeft inderdaad wat roze aan of om. Wij hebben met de familie ballonnen opgelaten, Henk en Sonja hebben mooi gesproken.
Bij ma zijn we blijven eten, ook Bert was gebleven. Om 7 uur naar huis, ma wilde echt liever thuis blijven. Als een zombie op de bank gezeten en uiteindelijk naar bed gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten