PAALTJES

Nikki ging vandaag mee met de hockey een wedstrijd spelen in Gouda. Aangezien het met abkken uit de lucht kwam wat de regen betreft is zij met de auto gegaan. Nadat ze Tamara had opgehaald gingen ze over de Stibbe, de oude weg naar de parkeerpkaats van de hockey. Inmiddels moet je door een andere wijk en is deze wijk vlak voor het bruggetje afgesloten voor auto's met 2 paaltjes. Niet voor Nikki, dat gaat wel lukken, en is dus gewoon tussen de paaltjes door gereden om zo op de parkeerplaats te komen. Nadat ze moest rijden en Dorien mee reed met hun en achter de andere auto's aanreed was het commentaar: "oh zo moet je tegenwoordig rijden". Ze heeft haar rijbewijs gehaald in Amsterdam!

BRUXELLES/BRUSSEL

Vakantie, tenminste voor Nikki. Vandaag gaan we naar Brussel. Bart en Joze zijn naar Zanzibar en komen vandaag weer thuis, tenminste ze landen in Brussel. Ik heb aangeboden om ze te halen omdat het mij niks lijkt na een lange vlucht ook nog eens met de trein thuis te moeten komen. Ze komen om 19:25 uur aan. Nou had Bart al bij vertrek gezegd dat ze wat eerder aan zouden komen dus voor vertrek eerst maar even op internet kijken. Inderdaad het vliegtuig komt om 18:15 uur aan.

Jammer dan maar niet eten in Brussel, we zien het wel. De reis liep voorspoedig en na de auto in de parkeergarage gezet te hebben zijn we gaan winkelen. Heel veel kroegen en eettentjes en kinderwinkeltjes met lieve kleine leuke spulletjes maar kledingzaken eigenlijk niet zo heel veel of ontzettend duur.

Maakt niet uit. Voor de lunch hebben we wederom voor de pizzahut gekozen. We werden achterin gezet op de meest ongezellige plek, naast de keuken en de take-out. Toen er een ander tafeltje vrij kwam zijn we daar gaan zitten.

Na nog wat winkeltjes bezocht te hebben zijn we op de grote markt beland in een tentje, "le roy d'Espagne".

Heel leuk, achter ons een opgezet paard. Dat is best groot en eigenlijk een beetje eng vooral die ogen. Naast ons kwamen een zestal mannen en 1 vrouw zitten. De mannen gingen zich omkleden in kokskleding en sjerpen omdoen met koperen pannetjes eraan.

Bloednieuwsgierig geworden waarom dat allemaal was. De mannen gingen gekleed naar buiten, dat wil zeggen in de kokskleding met de pannetjes, en de vrouw bleef zitten. Gevraagd of ze engels sprak, net aan, en gevraagd wat dit allemaal voorstelde. In gebroken engels en frans er doorheen en een beetje hulp van de ober kwam het er op neer dat het een soort van association was van de beste koks uit Frankrijk. De pannetjes en kleuren van de sjerpen gaven aan voor wie je mag koken, het gewone volk, burgemeesters, presidenten en koningshuizen. Zeer interessant.

Na de thee met gebak nog even rond gelopen maar we waren het allebei goed zat. We zijn om half 5 richting Zaventem gereden. Auto geparkeerd en het nummer en plek in de telefoon gezet zodat we niet weer eens staan te suffen van waar de auto is geparkeerd. Eenmaal binnen, wel klein vliegveld, op het scherm gekeken hoe laat het vliegtuig aankomt. De moed zakte in onze schoenen bij het zien dat het vliegtuig pas om 19:50 gaat landen. Nikki en ik keken elkaar aan en Nikki zei, "dat is over 3 uur". Ja zoiets heb je niet in de hand. Allebei een puzzelboekje gekocht en maar zitten............

Nadat Nikki even in slaap was gevallen hadden we toch wel tegen half 7 een beetje trek gekregen en inmiddels flauw geworden. Bij de plaatselijke burgertent kaassticks en patatjes gegeten.

Het vliegtuig had nog eens 10 minuten vertraging. Uiteindelijk om 20:05 uur geland en om half 9 buiten. Naar de auto en om kwart voor 9 aan de terugreis begonnen. Alle verhalen in de auto aangehoord van de avonturen uit Zanzibar. Niet alles is helaas helemaal goed verlopen. Joze is haar winterjas in het hotel vergeten, ja wie denkt daar nou aan als je vertrekt in 35 graden, en haar tas was gestolen met alles erop en eraan. Gelukkig niet de tickets en paspoorten die lagen veilig in een kluis maar toch al je pasjes etc. Om half 11 voor de deur, lekker snel gereden, Bart vroeg nog onderweg waarom er steeds een raar geluidje uit de tomtom kwam. Dat is dat je iets te hard gaat Bart. Bart begreep waarom we zo snel thuis waren.

OVERWINNING

Hier is een kleine impressie hoe Jolanda reageert als zij de barre tocht heeft gehaald.

STOERE TRANEN EN NEUSLOPERS

De wekker loopt af om 7 uur, zondag, wel vroeg. Eerst nog even rustig wakker worden. Na een boterhammetje tas ingepakt en om half 10 naar de afgesproken plek. Terwijl ik daar stond was het wel behoorlijk koud en een paar spatjes natte sneeuw. Naar Woerden gereden en bij het station geparkeerd. Meteen begonnen met de wandeling. Hannie en Lia aren de kaartlezers en Tineke en ik de volgers. Ging helemaal goed. Het was best wel ijzig koud.

De tocht was bar door de weilanden, tegenwind, gevoelstemperatuur onder nul, for sure. De tranen en druppels aan de neuzen waren elke minuut aanwezig. Gelukkig was Tineke goed voorbereid met zakdoekjes. Na minimaal 3 1/2 uur gelopen te hebben, kriskras door weilanden in the middle of nowhere, pad genomen die niet op de kaart stond maar waar we het eind aan het begin konden zien dus ook dit avontuur aan durfden en het kasteel Haarzuilen gepasseerd te hebben, niet bezocht, zijn we eindelijk bij het station Vleuten aangekomen.

Dit was dus geen 13 km, schatting is toch wel rond de 16 km. Maakt niet uit maar Lia en ik waren helemaal brak, de benen van Hannie en mijn benen bevroren dus gevoelloos. Wij waren daar niet helemaal goed in voorbereid maar ik had ook niet ingeschat dat het windje zoooo koud was en eigenlijk bijna de hele weg tegenwind hadden.


Bij station Vleuten dachten Lia en Tineke helemaal goed voorbereid te zijn met hun ov-kaart. Niets was minder waar. Om te activeren schijn je dus via de computer te moeten doen. Nou ja niets aan de hand dan maar gewoon een kaartje kopen. Tineke was er een beetje chagarijnig van maar dat was later ook weer goed. Om half 3 thuis, helemaal moe maar ook wel weer voldaan.

Bij Joke een bakkie thee gedronken. Zij gaan morgen naar Antwerpen en ze wilde wat informatie. Leuk want wij gaan morgen naar Brussel.

De hele rest van de dag op bank gehangen, koud gehad, makkelijk eten gemaakt en vroeg gaan slapen.

GESTOPT

Vandaag is het 9 jaar geleden dat ik besloten heb om te stoppen met roken. Geen dag spijt van dat wil ik niet zeggen maar wel heel blij dat ik het nog steeds volhoud. Want nog steeds heb je gemiddeld 3x per jaar een situatie waarin je denkt, hmm nu even een sigaretje.

Vanavond kwamen Harry en Wendy eten. Gezellig kletsen, eten en een wijntje erbij. Donder weet altijd wel bij wie ze moet zitten dus na het eten heeft ze de verdere avond doorgebracht op Wendy's schoot. Met haar pootjes wist ze geen raad maar uiteindelijk heeft ze die wel een aantal uren zo laten liggen. Bij ons gaat je arm dan slapen maar bij katten zal dat wel niet het geval zijn.

Tegen 11 uur gingen ze weer op de fiets richting huis. De aanrecht was een grote puinhoop en om half 12 eindelijk naar bed nadat Nikki geholpen heeft met opruimen. Zij was weer fit want was inmiddels halverwege de avond op de bank in slaap gevallen van pure uitputting.

KRAAMVERZORGSTER

Vanavond een afspraak met Marja en Rob. Marja hebben we 20 jaar geleden leren kennen toen zij moest kramen bij Nikki en mij. Het klikte toen al goed en in al die jaren zijn we elkaar vaak tegen gekomen en nu na een lange tijd weer eens afgesproken. Het was een zeer gezellige avond en we hebben veel gelachen. Eigenlijk veranderd er niks alhoewel toen ik de foto's ging bekijken bedacht ik wel dat we er allemaal wel wat anders uit zien, maar dat is dan ook alles, echt waar.

Tegen kwart over 1 naar huis en om half 2 in bed. Ja ze wonen redelijk dichtbij.

Nikki heeft sinds een paar dagen behoorlijk last van haar rug. Spieren volgens de dokter. Diclofinac en als het niet minder wordt dan kom je maar terug maar volgende week hebben we vakantie, zo vriendelijk, zo rustgevend, ze zijn er ook echt voor je en leven ook echt mee! Aangezien we hier in huis nog zat doosjes diclofinac hebben en de bijpassende maagbeschermers ook had de dokter helaas niets om uit te schrijven. Nikki ging ondanks haar rugpijn toch naar de hockeytraining.

ALBERT CUYP

Natalie gaat definitief weg van de Cuyp, jammer maar onvermijdelijk. Het is 3 hoog en er moesten wat spullen mee naar ons huis/loods dus we hadden om 1 uur afgesproken. Na een heerlijk amerikaans ontbijtje van Nikki, nog even de was helemaal weggestreken en Nikki het foldertje eindelijk afgemaakt voor Rinus.

Om kwart over 12 weggereden. Eerst langs ht huis van Nikki de was afgezet. Nikki ging binnendoor, zij was aan het rijden, door de Wibautstraat, altijd al een hekel aan deze straat gehad maar nu het helemaal opgebroken is is het een drama. Spullen in de auto en ongeveer 5 keer de trappen op en af. Nou zijn het maar 59 treden heen en 59 treden terug bij de laatste trap beginnen je benen te verzuren. Het voordeel was wel dat de verhuisspullen naar beneden moesten zodat je niet ook nog naar boven moest sjouwen. Natalie had wat "zware" mannen geregeld dus wij konden met een doosje of plankje naar beneden lopen. De bank was nog even een probleem. Deze moest en zou helemaal kapot gemaakt worden. Dat lukte niet helemaal maar is uiteindelijk toch beneden gekomen. Tegen half 4 stond alles in de auto en zijn wij richting Nikki's huis gereden om de lampen meteen neer te zetten die Nikki bij Natalie weggekaapt heeft en even bij de Mac langs. Naar Nieuwkoop gereden en Dan en Rinus gebeld zodat zij daar konden helpen.

MENS ERGER JE NIET

Terwijl ik aan het koken ben, de gratis maaltijd van de markt woensdag, staat Henk ineens voor de deur, gezellig. Mee eten en na het eten het bekende spelletje op tafel. Nikki is bij haar neefje op bezoek. Zij was redelijk op tijd thuis dus heeft nog een gezellig spelletje mee gedaan. Henk wilde eigenlijk wel naar huis maar is met een spelletje doen altijd zeer makkelijk over te halen. Gewonnen hebben ik natuurlijk 1 spelletje, Dan een spelletje en Rinus. Na 3 spelletjes, en ook niet gewonnen, ging Henk weer naar huis. Inmiddels was het ook half 11. Dan heeft het heel gezellig gevonden, een spelletje doen. Hoe dat nou precies in het Engels moet heten daar zijn wij nog niet uit en hebben het maar gewoon exact vertaald, trouwens terwijl je speelt begint de naam van het spel vanzelf vorm aan te nemen.

ZONNEBANK

Vanmiddag loom van het werk. De shot die ik vanmorgen bij de dokter gehaald heb is nog niet aan het werk. Om het een beetje te combineren bedacht ik dat ik lekker onder de zonnebank ga liggen en dan vanzelf in slaap val. Ook Donder, de kat, is gek van de zonnebank. Toen ik helemaal geinstalleerd was kwam daar Donder aan. Kleine knijpoogjes, plekje zoeken, knorren en liggen. Na een 3 kwartier waren we het wel zat, tenminste dan springt dat ding vanzelf uit. Niet dat ik dan lekker uitgeslapen ben dus heb verder loom op de bank met een half oog naar de tv liggen kijken. Werken? dat is er niet echt meer van gekomen maar morgen weer een dag. Wel lekker gelopen in de stromende regen.

LUCHT

Vanmorgen op weg naar Amsterdam een prachtige lucht.

BOETE

In september hadden wij een aantal boetes binnen gekregen voor het rijden in een milieuzone in Amsterdam. Aangezien het voor een reinigingswagen is en je daar automatisch een ontheffing voor krijgt wisten wij dat natuurlijk niet. Nou zijn die boetes niet kinderachtig, € 166,00 per stuk en dat vier maal. Dat was een bezwaarschrift waard. Na 8 bezwaarschriften moest ik vandaag voorkomen voor de eerste 2. Bibberend als en rietje stond ik voor het bekaagdenbankje.

De rechter verzocht mij en de officier van justitie bij zijn bureau. Gelukkig was de rechter op mijn hand en uiteindelijk kreeg ik gelijk. We hoeven ook niet voor de andere bekeuringen te komen omdat ik dan zijn uitspraak kan opsturen. Ik was heel blij en gelukkig. Het is toch niet voor neits geweest om al die tijd en energie erin te steken.

OISTERWIJK

Vanmorgen vroeg weg om eerst Bert en Corine te halen en vervolgens richting Oisterwijk te rijden om daar een bezoek te brengen aan Ans. Ans is inmiddels al opgenomen in een verpleegtehuis. We waren een beetje vroeg maar dat maakte niet uit. Gelukkig kende ze ons nog wel en we hebben heerlijke gebakjes gegeten en koffie gedronken met haar. Ze "vermaakt" zich met wat lezen, breiwerkje, waarvan ze zelf niet zo goed wist wat ze ermee moest, en ze krijgt bewegingstherapie wat ze erg leuk vindt. Rond kwart voor 12 zijn we weggegaan met een rotgevoel in je donder.

Oisterwijk in en lunchen en een beetje in de winkels gekeken. Om kwart over 2 richting huis gereden, tenminste eerst Bert en Corine thuis afgezet, wat drinken en Bert's laatste stukken bekeken en toen tegen kwart voor 6 weer thuis.

Gelukkig hoef ik niet te koken want de planning was een chineesje vanavond.

Lekker gegeten en om 9 uur om de bank geploft, helemaal uitgeblust.

PLANKJES

Na een beetje uitgeslapen te hebben en niets gebroken te hebben met in het pikkiedonker door een kamer lopen om naar de wc te gaan in de nacht en niet wetende of je wel je ene voet voor de andere kan neerzetten zonder ergens over uit te glijden of in je voet te prikken, lekker douchen en ontbijten. Meteen naar de Gamma gereden nadat we de plankjes hadden opgemeten. In plaats van spierwitte werden het deze keer houten planken, van kleur!. Voor Nikki is dit een unicum want ze houdt daar helemaal niet van. Thuisgekomen alles in de olijfolie gezet en meteen richting ma die al niet helemaal begreep waar wij bleven. Daar een broodje gegeten en "gelukkig" ze had zelf al alles gedaan. Na de lunch terug naar Nikki's huis. Nikki heeft alle planken ingericht en opgeruimd zodat er niets meer op de grond en bureau ligt.

Het resultaat mag er zijn.

Ik heb me gestort op het toilet en badkamer. Tegen 3 uur naar huis gereden.

Eenmaal thuis kwam Joke, mijn buurvrouw van een paar huizen verder, naar me toe. Sleutel zal nog in de deur aan de binnenkant dus kon er niet meer in. Bakkie koffie e tegen 5 uur kwam Vonne thuis. Sleutel van de garage? Nee ligt thuis heb een andere bos mee omdat ik de auto van mijn tante mag lenen. Nou dan Rene bellen. Ja wel een sleutel van de garage, gelukkig want een ruitje inslaan is ook weer zowat, maar is pas tegen 8 uur in Alphen en moet daar dan ook nog werken. Dan naast de koffie en fris ook maar blijven eten. Was erg gezellig en tegen 8 uur is Joke naar Alphen gereden voor de sleutel.

2 Dagen later lag er een heerlijke doos prachtige chocolaatjes klaar met een lieve tekst.

FILMUITJE

Vanmorgen vroeg naar ma gereden. Ze is redelijk maar nog wel heel erg benauwd bij inspanning. Geholpen met douchen en naar de markt voor de boodschappen. Yvonne is ook behoorlijk ziek en zowel voor ma als voor Yvonne een preitaartje gemaakt. Ma heeft dat lekker om half 1 al opgegeten zodat ze vanavond gewoon een broodje kan maken. Nikki kwam om half 1 uit school en heeft lekker de andere helft opgegeten. Nadat de dokter is geweest en wat puntjes hebben besproken zijn Nikki en ik rond 2 uur richting Yvonne gereden. Daar nog een kopje thee gedronken, Boudewijn kwam er ook nog even gezellig bij, en even bijgepraat en richting Nikki's huis. Op de metro naar de pathe en de eerste film, "the Morning Glory", gekeken. Zeer vrolijke komische film en echt ontzettend gelachen om een bepaalde scene. Na de film bij Jinso wat eten. Deze keer konden we gezellig bij het raam zitten en met een lekker rose'tje heerlijk gegeten.

Nikki rond 8 uur naar de bioscoop gelopen om de kaartjes voor de 2e film te halen "Love and other drugs". Na nog een half uurtje natafelen zijn we richting de film gelopen. Er zaten weer eens mensen op onze plek. Getracht om ze eraf te krijgen maar ja om nou een zooitje stennis te maken in die bioscoop zag ik ook niet zitten maar zeer asociaal en was wel heeeeeel boos. De film was uiteindelijk wel erg mooi dus heeft gelukkig veel goed gemaakt.

De metro was erg rustig en tegen kwart voor 12 thuis, blij toe.

Zigzaggend over de vloer naar het bed.