Vakantie, tenminste voor Nikki. Vandaag gaan we naar Brussel. Bart en Joze zijn naar Zanzibar en komen vandaag weer thuis, tenminste ze landen in Brussel. Ik heb aangeboden om ze te halen omdat het mij niks lijkt na een lange vlucht ook nog eens met de trein thuis te moeten komen. Ze komen om 19:25 uur aan. Nou had Bart al bij vertrek gezegd dat ze wat eerder aan zouden komen dus voor vertrek eerst maar even op internet kijken. Inderdaad het vliegtuig komt om 18:15 uur aan. 
Jammer dan maar niet eten in Brussel, we zien het wel. De reis liep voorspoedig en na de auto in de parkeergarage gezet te hebben zijn we gaan winkelen. Heel veel kroegen en eettentjes en kinderwinkeltjes met lieve kleine leuke spulletjes maar kledingzaken eigenlijk niet zo heel veel of ontzettend duur.
Maakt niet uit. Voor de lunch hebben we wederom voor de pizzahut gekozen. We werden achterin gezet op de meest ongezellige plek, naast de keuken en de take-out. Toen er een ander tafeltje vrij kwam zijn we daar gaan zitten.
Na nog wat winkeltjes bezocht te hebben zijn we op de grote markt beland in een tentje, "le roy d'Espagne".
Heel leuk, achter ons een opgezet paard. Dat is best groot en eigenlijk een beetje eng vooral die ogen. Naast ons kwamen een zestal mannen en 1 vrouw zitten. De mannen gingen zich omkleden in kokskleding en sjerpen omdoen met koperen pannetjes eraan.
Bloednieuwsgierig geworden waarom dat allemaal was. De mannen gingen gekleed naar buiten, dat wil zeggen in de kokskleding met de pannetjes, en de vrouw bleef zitten. Gevraagd of ze engels sprak, net aan, en gevraagd wat dit allemaal voorstelde. In gebroken engels en frans er doorheen en een beetje hulp van de ober kwam het er op neer dat het een soort van association was van de beste koks uit Frankrijk. De pannetjes en kleuren van de sjerpen gaven aan voor wie je mag koken, het gewone volk, burgemeesters, presidenten en koningshuizen. Zeer interessant.
Na de thee met gebak nog even rond gelopen maar we waren het allebei goed zat. We zijn om half 5 richting Zaventem gereden. Auto geparkeerd en het nummer en plek in de telefoon gezet zodat we niet weer eens staan te suffen van waar de auto is geparkeerd. Eenmaal binnen, wel klein vliegveld, op het scherm gekeken hoe laat het vliegtuig aankomt. De moed zakte in onze schoenen bij het zien dat het vliegtuig pas om 19:50 gaat landen. Nikki en ik keken elkaar aan en Nikki zei, "dat is over 3 uur". Ja zoiets heb je niet in de hand. Allebei een puzzelboekje gekocht en maar zitten............
Nadat Nikki even in slaap was gevallen hadden we toch wel tegen half 7 een beetje trek gekregen en inmiddels flauw geworden. Bij de plaatselijke burgertent kaassticks en patatjes gegeten.
Het vliegtuig had nog eens 10 minuten vertraging. Uiteindelijk om 20:05 uur geland en om half 9 buiten. Naar de auto en om kwart voor 9 aan de terugreis begonnen. Alle verhalen in de auto aangehoord van de avonturen uit Zanzibar. Niet alles is helaas helemaal goed verlopen. Joze is haar winterjas in het hotel vergeten, ja wie denkt daar nou aan als je vertrekt in 35 graden, en haar tas was gestolen met alles erop en eraan. Gelukkig niet de tickets en paspoorten die lagen veilig in een kluis maar toch al je pasjes etc. Om half 11 voor de deur, lekker snel gereden, Bart vroeg nog onderweg waarom er steeds een raar geluidje uit de tomtom kwam. Dat is dat je iets te hard gaat Bart. Bart begreep waarom we zo snel thuis waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten