HERTENHORST

DAG 3

Rinus om 6 uur vertrokken en Nikki en ik konden uitslapen, 8 uur, want Lexie was al lekker uitgelaten. Ondanks de uitslaap werd ik vermoeid wakker. Ik ging na het ontbijt eerst eens mijn tassen goed indelen. Bij het pakken van de rode nieuwe tas, voor een prikkie op de braderie,  zag Nikki dat het hengsel helemaal losliet. Eigenlijk was de tas niets waard en ik had er goed de pest over in. Oke tas in de vuilnisbak. Dat was nummer 2 want nummer 1 was gisteren al gebeurd met de chunk die spontaan losliet en dus eigenlijk ook gewoon kapot was. Ik had zo de pest erover in maar wist niet wat ik moest doen. 

Uiteindelijk kwam Monique om  te vragen of we mee wilden naar de braderie in Huissen. Leuk wij gauw Lexie uitgelaten en richting Monique gereden. In Huissen was het best druk op de markt deze keer maar niet zoveel gekocht. Het begon ook nog te regenen.

Na de markt richting camping en na het eten, andijvie schotel die Monique gekookt had, zijn we naar de wandelbingo gegaan. 

Ongeveer 3 kwartier gelopen, Lexie mee het bos in, en teruggekomen in de kantine ging de bingo verder. Ineens zei ik dat ik mijn ketting kwijt was. Ik hoopte dat ik de ketting ergens in de caravan had liggen. Na de bingo, waar Eline als grote winnaar uitkwam, 

zijn we naar huis gegaan en helaas na de caravan binnenstebuiten te hebben gekeerd geen ketting. Jammer het is het mijntje van ma, eindelijk een ketting waar ik heel trots op was en me heel dierbaar was.

Deze dag is onze vriendin Margriet Schellingerhout overleden. 

  

HERTENHORST

DAG 2

Het weer zit niet mee, het is koud en kil en regenachtig. Met Lexie het bos in maar dat is nog eng zo in je eentje dus maar gauw weer terug.

Aangezien het weer niet echt lekker was en Nikki heel graag met Jeroen een i-pad wil uitzoeken hebben we besloten om vanmiddag naar Apeldoorn te gaan om te gaan winkelen. 

Na het winkelen zijn Monique, Nikki en ik boodschappen gaan doen en de mannen met Eline naar de camping terug. Ik heb vanavond pannenkoeken gebakken in de caravan van Monique voor ons zessen. De pannenkoeken waren geslaagd, dun en net als oma. Na het bakken en de koffie zijn we naar ons eigen stekkie gegaan. Het was koud in de voortent dus maar richting bed. Jammer dat ik er een uurtje later weer uit moest voor Lexie. 

VAKANTIE CAMPING HERTENHORST

DAG 1

Vanmorgen op tijd opgestaan en de kleding bij elkaar gesprokkeld en de caravan ingegaan. Rond 11 uur is rinus gaan rijden. Nikki en ik kwamen een half uurtje er achteraan. Na 54 km kwamen we eindelijk Rinus tegen. Nikki is doorgereden en ik ben bij Rinus blijven hangen. ( Rinus trok de caravan met de mercedes, Nikki reed in haar peugeot want zij moet woensdag naar huis om te werken en ik reed in de Kangoo want Rinus moet dinsdag naar huis om te werken). Rond half 1 op de camping. Beredruk want er is “braderie”.  De caravan neergezet, mooie grote plek en met Monique en Jeroen de voortent opgebouwd.

Nadat we geïnstalleerd waren zijn we naar voren gegaan en hebben over de braderie gelopen. Monique en Jeroen zaten op het  terras en wij zijn erbij gaan zitten. Ik heb een leuke rode tas gekocht  voor een prikkie. Met Monique en Nikki hebben we een armband uitgezocht met chunks, ik een suede en Nikki een grijze, erg leuk. Vervolgens op het terras wat gedronken. Eline zat vaak op de stier die Jeroen aan het bedienen was.

’s Avonds in de kantine met Jeroen en Monique gegeten, een plate, en om 10 uur waren we het helemaal zat. Lexie in de bench in de voortent en wij in de caravan.

Het bleek dat ik 2 eenpersoons lakens had meegenomen gelukkig bracht Monique een laken. 

Natuurlijk in de avond regen maar ook de zon met als resultaat een mooie regenboog. 

AS VERSTROOIEN

Vandaag zou ma 88 jaar geworden zijn. Wij, Henk en ik, vonden dit een mooie dag om haar as te verstrooien in de Nieuwkoopse plassen. Henk verzorgt de boot en ik verzorg de barbecue na afloop. Monique en Jeroen, Natalie en Han, Jos en Roos, Bert zijn  om half drie aanwezig bij ons. Helaas zijn Yvonne en Boudewijn niet aanwezig vanwege dat Yvonne haar broertje niet lekker is geworden en opgenomen is in een ziekenhuis, dat heeft ten allen tijde voorrang.

Eenmaal met z’n allen in de boot zijn  we eerst  door de vaart naar de kleine plas gevaren om vervolgens achterom naar de grote plas te varen. Onderweg hebben we allemaal om de beurt wat van de as verstrooit. Het was verder niet echt een ceremonie maar wij vonden het wel zo passen in het geheel en een waardige afsluiting voor ma.

Na 2 uur rondgevaren te hebben waren we rond half 6 weer bij ons thuis. Han was met Lana thuis gebleven vanwege dat Lana niet helemaal lekker was, tandjes. Lana had lekker geslapen dus was redelijk opgeknapt. De barbecue gauw aangestoken en na een anderhalf uur zaten we allemaal tevreden achter een stukje vlees en salade te eten. 

Jos had eigenlijk nog wat willen zeggen in de boot maar dat is er niet helemaal van gekomen. Het ging ook wel een beetje anders misschien dan dat we allemaal in ons hoofd hadden maar niemand had echt een scenario voor het as verstrooien. Het is een mooie tekst en bij het lezen springen de tranen weer in mijn ogen. De tekst ging als volgt:

Wat begonnen is in Mijdrecht, waar ze overleed en daarna in Alphen aan den Rijn, waar de crematie plaatsvond, wordt hier op deze plek in Nieuwkoop beëindigd.
Het laatste tastbare afscheid van ma, oma, tante Door. We gaan jaar juist op deze plek de laatste rustplaats geven, een plaats waar we zoveel goede herinneringen aan hebben.
Wat straks zal blijven is dan niet meer zichtbaar, verdwenen en 1 geworden met de natuur, de bootjes en het water, waar ze zo van kon genieten.
Wat er voor ons overblijft zijn de gedacht aan wie ze was met haar hartelijkheid, gastvrijheid, warmte en liefde. We missen haar en zullen haar blijven missen. Geen plek meer, geen moment meer om elkaar te ontmoeten.
Het is niet alleen de foto, die we van haar hebben om naar haar te kijken, maar misschien toch ook dat sterretje, dat je vaak ’s avonds hoog boven je kan zien schitteren. En al is dat alleen maar om jezelf een beetje te troosten. Dan moet het even stil zijn alleen jij met je eigen gedachten.

We houden van je, vergeten doen we je nooit. Daar was je voor ons te waardevol voor.
Het ga je goed ma, het ga je goed oma, het ga je goed tante.

Nadat iedereen het toetje en de koffie op had is de familie weer huiswaarts gegaan. Het was rond 9 uur en ik was aardig moe, zowel geestelijk als lichamelijk.

ZWEMMEN

Vanmiddag bij Bart en Joze kijken hoever zij zijn met de verbouwing van de woonkamer, althans de vloer in de woonkamer. Lexie mee, voor haar is het een paradijs op het eiland. Lexie heeft veel gezwommen en wat haar betreft wilde zij alleen maar zwemmen en ging dan ook demonstratief op de steiger staan om ons maar te lokken naar dat eiland. 

Aangezien wij hier niet op in gingen ging ze het grasveld slopen. Bart heeft haar toen maar een houtje gegeven en voor een half uurtje was de rust weer even aanwezig. 

Met het bootje richting Praathuis gevaren rond etenstijd. Lexie voor het eerst mee het bootje in. Ze vond het erg leuk vooral de kleine golfjes. Joze wilde nog wat extra water in haar bek spetten maar daar zat ik. Een golf water kwam over me heen en het was koud. Daarop ben ik maar op het bankje gaan zitten wel zo veilig. 

Lekker gegeten en Joze en ik gelopen naar huis met Lexie en Bart en Rinus gevaren. 

ICE-AGE

Onverwachts naar de bioscoop, altijd leuk, met Joke, Mijke en Mimi oftewel de Carliertjes. Om 5 uur gingen we weg, niet gegeten vanwege caravankijkers (en dat was ook echt kijken en niet kopen) maar niet getreurd biij de Arena zijn genoeg lekkere hapjes te krijgen. Bij aankomst blijkt het behoorlijk druk te zijn en zien we allemaal, nadat we de auto in P22 (Amsterdamse Poort) hadden geparkeerd, Ajax-tenuetjes rondlopen. Dat hield in dat het bij alle eettentjes druk was en niet gewoon druk maar rijen dik druk. Mijn diner ging dus bestaan uit XLpopcorn, een zak paprikachips en een flesje water erbij. Niets mis mee maar je mist iets. 
De film begon al snel en Mijke moest nog een andere foto op haar pasje laten maken met een "mooie" Pathe achtergrond. Joke was inmiddels naar boven gelopen voor het toilet en zat er zielsalleen hoog op de trap te wachten. 

De film was erg leuk en we hebben veel gelachen, echt een aanrader. Na de film moest de hele familie naar het toilet dus ik dacht ik ga ook maar even. Wij, Mimi en ik, lopen achter Joke aan en bij het binnenkomen van het toilet zagen wij een rij wastafels maar geen Joke en geen toiletten. Mimi en ik keken elkaar aan en kregen spontaan de slappe lach.
Bij het wegrijden hadden we nog wel zin in een ijsje en bij de MacDonalds een McFlurry gehaald. Joke met stroopwafels, Mijke met snickers, ik met mars en Mimi met Magnum. De eerste 3 zat geen caramel op en Joke zei dat die van haar echt niet lekker was, droge koek. Ik had het nog nooit gegeten dus had geen flauw idee. Uiteindelijk, nadat zij het half op had, is ze toch teruggegaan. En inderdaad het was niet goed en wij drieeën kregen een nieuwe. Pfff ik vond het wel lekker maar om nou weer opnieuw te beginnen! Gelukkig heeft Mimi mij een beetje geholpen.

Hier had je misschien allemaal bij moeten zijn maar wij hebben een heerlijk avondje gelachen gehad en het was zeer ontspannend. 

BALKON

Vandaag is het nieuwe hout erin gegaan en eindelijk het aluminium randje eraf gehaald en een mooie zinken rand erin gemaakt. Vandaag gelukkig geen regen tot het laatste uurtje waarin Frans het dakrand nog aan het solderen was.

Het resultaat is netjes. Nu de balustrade nog en dan ben ik weer een gelukkig mens. 

DAKRAND

De dakrand is verrot. 

Het zonnescherm gaat aan een kant steeds lager hangen met als gevolg dat ik het zonnescherm niet naar beneden durf te doen. Niet dat dat al aan de orde is geweest maar toch. 
Eerst al het verrotte hout er tussenuit en het balkon van al het hout ontdoen.

Rinus geeft aan en ik pak het aan beneden.  Eerst 2 onderbroken nachten en vervolgens veel lichamelijk werk doen. Ik lig voor pampus op de bank.

ITALIE - GARDAMEER - BARDOLINO

Nikki is vanochtend om kwart voor 7 naar Parijs gevlogen. Om 8 uur in Parijs aangekomen, op tijd gelukkig en vervolgens op naar vliegtuig naar Verona, Italië. Gelukkig zagen ze in het vliegtuig de koffers mee gaan. Dus geen stress geen ellende geen op en neer rijden oftewel helemaal gelukkig. 
Om half 12 op de camping in Bardolino. De plek is wel hutje bij mutje maar gezellig en als je het tentje uitrolt (zijzelf wel te verstaan) dan kunnen zo het meer in. 

Ook de vooruitzichten in Italië zijn niet slecht. 

DAGJE THUIS

Nikki is vannacht (half 2)  thuisgekomen uit Fuerteventura. Annemieke en ik zijn naar Schiphol gereden om de meiden te halen. Thuisgekomen meteen de koffer uitgepakt en alvast een was aangezet. Rond half 4 weer naar bed. Rond half 8 wakker en bij het zien van het zonnetje meteen de was buiten gehangen en de 2e was erin gedaan. 

Het zonnetje bleef helaas niet schijnen en tegen 12 uur ging het regenen. De meeste was was droog en zo niet dan werd het droog gestreken. Nikki is niet echt vooruit te branden en ik moet echt een beetje achter haar aan zitten om te stimuleren om de koffer weer in te pakken. 
Er wordt ook een handbagage koffertje ingepakt voor de eerste dagen. Dit is wegens de overstap in Parijs, weinig tijd ertussen (3 kwartier) en het kan gebeuren dat de koffer het niet redt.

Tegen etenstijd was alles zo goed als ingepakt. Op speciaal verzoek als toetje de besjes.

Hier heeft zij zich de hele vakantie op verheugd helemaal toen ik dat op facebook had gezet. Na het eten zijn we in Amsterdam Marielle gaan halen. Na lekker op de bank gezeten te hebben op tijd naar bed want wederom vannacht uit bed, deze keer om 4 uur. 

FUERTEVENTURA

Nikki heeft vakantie. Ze is met 2 vriendinnen naar Fuerteventura, Canarische eilanden. Ze heeft het heleaal naar haar zin en eten, drinken en zonnen veel. Ook hebben ze nog een tweetal excursies gedaan. Een catamaran toch en een bustocht naar het zuiden van het eiland. De eerste met de boot was erg geslaagd maar de tweede met de bus was minder. Veel wind dus weinig strand.

Verder veel cocktails, veel strand, veel nietsdoen, veel eten.

Een kleine impressie van de vele vele vele foto's die er gemaakt zijn. 

STRAATJE SCHOONSPUITEN

Rinus heeft het "voorjaar" in zijn hoofd. Het straatje voor moet schoon. Hij gebruikt daar een extra spulletje voor zodat het echt schoon wordt. Helaas zit dat ook onder je laarzen. Met het naar binnen lopen heb ik nu van voor naar achteren een paar uitgebleekte voetstappen door het huis. Zelf was hij er ook niet echt blij mee en heeft behoorlijk zitten boenen op de vloer. Het is wat minder geworden maar nog niet helemaal weg. 
Dit wordt zeer rustig verteld  maar je snapt natuurlijk wel dat er hier een klein meningsverschilletje was uitgebroken met het nodige taalgebruik. 

Maar het straatje is schoon en ziet er echt netjes uit.