JA NATUURLIJK

Vanmorgen eerst de uitverkoop bij Blok bekeken. Leuk geslaagd en ik ben wel weer klaar voor de zomer, eigenlijk was ik dat al maar zo nu en dan een leuk shirtje of blousje erbij is nooit weg.

Vanmiddag was gereserveerd voor de natuur, ja een stadsmeid die een lesje krijgt in de natuur.

Gunnar, een zoon van een vriendin, moest examen doen. Ik weet niet precies welke richting maar het had met natuur te maken en ook survival.

Ergens in Zeewolde, in de natuur! een wandeling. Eerst hadden we een zoektocht in de natuur waar onnatuurlijke voorwerpen waren neergelegd. Ik had er wel 1 van de 7, toch een sterkere bril nodig? of gewoon geen natuurogen. Ik zie schijnbaar niet het verschil tussen een boek en een tak.

Een uitleg over een kompas, duidelijk en eindelijk weet ik hoe dat werkt, of het blijft hangen is een tweede. Wandelen met een kaartje en het kompas wel op een pad althans dat werd ons voorgschoteld. Door de paarden en verder weinig wild gezien. Nog tussendoor een lesje over brandnetels, weegbree en vlierbessen. Zoals ik al zei het was leerzaam.

Renee stond ons al op te wachten en bij de hutten hebben we nog een les gehad wat het belangrijkste is als je strand zonder eten en drinken en een dak boven je hoofd. Ik was samen met een vader van een de meisjes en wij (hij) had de goede volgorde.

Een eetopdracht, spinazie van brandnetels, altijd makkelijk in de natuur. Wederom in tweetallen, 2 gingen er houtsprokkelen, 2 gingen brandnetels plukken en ja ik stond daar om vuur te maken. Beetje les van Gunnar en met mes en laten we het maar houden op een spijker, vonken maken en ja het lukte, beetje blazen, takjes en houtblokken erop en het water kan koken.

De brandnetels hebben we er niet ingedaan jammer voor al die moeite die ze hebben gehad maar ze zaten onder de luizen en aan vlees hadden we voor deze keer geen interesse. De 2 groepen hadden reeen gezien, wij niet want waar vuur is is geen ree.

Gunnar was in gesprek met zijn examinator en begeleider en na een uurtje kwam het verlossende woord, geslaagd. Gelukkig maar.

We bleven uiteindelijk met een klein groepje over en tegen 7 uur kwamen Wim, Merit en Tim met het vlees. Nee niet geschoten maar netjes ingepakt uit de supermarkt. Het rooster ging boven het vuur en lekker eten.

Om half 10 terug lopen met alle spullen naar de auto, inladen, gedag zeggen en naar huis. Uiteindelijk een zeer geslaagde dag en erg gelachen met een leuke groep mensen.

VERJAARDAGENWEEKEND

Je komt ineens op een leeftijd dat alles en iedereen om je heen ouder wordt -gelukkig maar- dus zo ook Dolly die gisteren dan wel een feestje geeft maar vandaag officieel 50 jaar wordt. Aangezien het huis niet al te groot is was het plan om dit buiten te doen. De weersverwachtingen waren niet best maar al met al is het meegevallen. Ze hadden een partytent neergezet en gezellig versierd. Dolly wilde geen Sarah en geen poespas maar hoe meer je dat zegt hoe liever je omgeving deze dingen doet schijnbaar. Ze snappen het niet.

Jeroen verzorgde de muziek, heel gezellig, wat later op de avond werd het amsterdamse muziek, mij heb je daar niet mee erg gezellig maar er waren een paar gasten onder ons die daar toch lichtelijk wat moeite mee hadden, jammer maar gelukkig had het feestbeest het wel naar haar zin en daar gaat het om.

Er was lekker eten, bbq, veel vlees lekkere salades en gezellige mensen die we al jaaaaren niet meer hebben gezien. Altijd leuk om te zien hoe en wat er van iemand terecht is gekomen.

Eline werd ook wel een beetje moe, had inmiddels alles volgekalkt met stoepkrijt want dat mocht van oma, en geen stoeptegel was meer veilig. Niet erg 1 regenbuitje en het is weer schoon maar inmiddels was de keuken ook gestoepkrijt met de zolen van de schoenen.

Weer een beetje op tijd naar huis oma afgezet en doorgereden. De A1 was afgesloten richting Almere en dat hield in dat de A9, de Gaasperdammerweg, een spooksnelweg was geworden. Wij waren de enige auto op de weg beide richtingen, een vreemd gezicht maar gelukkig even verderop kwam er verkeer bij op de weg.

Eigenlijk hadden we gisteren nog 2 verjaardagen maar ja keuzes maken en omdat Dolly 50 werd vonden we dat toch specialer. Gelukkig had Frank besloten om het vandaag te doen dus vanmiddag lekker buiten in de tuin bij Frank gezeten.

Om 7 uur nog even 10 minuten met Nikki zitten skypen vanuit de kerk. Pat en Sandy ook nog even gesproken, even gezellig weer.

SAPPHIRE

Vandaag vertrekt Nikki uit Sapphire North Carolina. Het was een heel leuk huis en ze waren bij vrienden van Sandy. Kimberley, de vriendin van Sandy en haar dochter Annie, hebben in North Carolina een vakantie huis in de bergen op een golfterrein. Ze wonen normaal in Miami. Kimberley is decorator voor huizen en dat kon je wel zien aan de cottage, zeer smaakvol. Nikki noemde haar ook sophisticated en ze waren helemaal ondersteboven dat Nikki het vol gehouden heeft in Butler Alabama.

Woensdagavond kwamen Ruben, Peter en Marian even de foto's bekijken en de vakantieverhalen aanhoren. Terwijl we bezig waren was daar ineens Nikki op skype. Heel gezellig. Eerst Ruben langzaam in beeld en "ohhhhh" en toen Peter en Marian wederom "ohhhh" en vervolgens lekker kletsen. Bij het uitzwaaien van de family terug naar binnen en weg Nikki, geen gedag gezegd gewoon zomaar verbroken.
Donderdagavond wederom op skype. Ze was helemaal kapot. Ze hebben een wandeling in de bergen gedaan met een zeer grote omweg, Kimberley op ballerina's!!!! mam dat kan toch niet!!! In ieder geval was Nikki helemaal afgedraaid. Ze vindt het wel gezellig maar ze doen zoveel! En weer verbroken maar deze keer hoorde ik zelfs het onweer en waarschijnlijk heeft het daaraan gelegen en ja je zit in de bergen dus ook onvoorspelbaar.
Vandaag vertrekken ze richting Ashville, een kasteel. Nu ik op de kaart kijk heb je meerdere Ashvilles, ik heb geen flauw idee waar dat is dus sorry maar ik weet dus ook even niet waar ze uithangt.
Morgen zijn ze in ieder geval weer thuis (Tallahassee) en lekker nog 1 1/2 week luieren, lezen, shoppen (laatste inkopen want koffers puilen uit) en nog even nagenieten van het leven in de US.

De kleding van Piet en Ans zijn ook boven water gekomen en Nikki zal deze opsturen want koffer is geen optie. Van Nikki kreeg ik een mailtje dat het inmiddels 4 broeken waren i.p.v. 2. Navraag bij Ans was dat ze daar inmiddels ook achter was gekomen maar 4 broeken! Ans kon er 3 traceren maar 4! nee. Een uurtje later was dat ook opgelost.

Onder andere deze broek en blouse waren onderdeel van de vermissing.

KAMER NIKKI

Gistermiddag naar ma geweest omdat ik graag naar de Makro wilde om dekbed etc voor Nikki's bed in orde te hebben. Het is eindelijk allemaal gelukt en het bedje is gespreid. Ik vind het eindresultaat, al zeg ik dit zelf, erg mooi geworden. Nu maar afwachten wat die kleine ervan vindt.

Bij ma al een lichte hoofdpijn op gekomen en na het eten even naar bed want de Spaanse les stond ook weer op het programma. Ik had er niets aan gedaan en dat was duidelijk te merken in de les. Je vergeet het wel gauw en dan ook nog eens veel Engels gesproken dus ja het Spaans lag ver weg. Daarbij kwam ook nog de hoofdpijn die ondragelijk begon te worden. Het grappige was wel dat we deze keer het woord "duelle" wat betekent, pijn hebben. Ik kon het gelijk toepassen in mijn zin. Gelukkig wist Henk een hoop en die heeft eigenlijk mijn vertaling ook gedaan door het "subtiel" zacht voor te zeggen.

Vanmorgen bij het opstaan was het niet al te best, de vonken gingen er doorheen en vervolgens was de paracetamol mijn grote vriend.

Gewerkt, systematisch, zodat ik om drie uur kon zeggen dat ik mijn achterstand van de vakantie helemaal heb weggewerkt en weer een "schoon" bureau heb.

Vanwege het lekkere weer een beetje bijgelezen en lekker in het zonnetje gezeten.

1 WEEK LATER

Zo we zijn weer bijna en weekje thuis en als je me nou vraagt bevalt het weer? Nee niet echt maar ja om weer eens een vakantie te doen zullen we toch weer moeten werken. Over werken gesproken, de eerste paar dagen zijn helemaal aan mij voorbijgegaan. Ik heb gewerkt maar afgelopen vrijdag belden er klanten en echt ze hadden mij maandag ook gebeld maar daar wist ik niets meer van dus zo'n tijdverschil doet wel wat met je niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Piet zei van de week dat elk uur tijdverschil is 1 dag, in ons geval dan 6 dagen nou en dat klopt wel gezien mijn verhaaltje waar ik weer eens tijd en energie voor heb.

De afgelopen week is verder rustig verlopen. We hebben gewerkt en de achterstand van 3 weken "ingehaald", bij ma geweest die weer helemaal blij was om mij te zien, nu alleen Nikki nog en dan is ze weer rustig.

Nikki zit op dit moment, tot morgen, in Marco Island, waar zij het reuze naar haar zin heeft vakantie te vieren. Het hotel waar zij zit is nieuw en de "hotel kamers" is meer een appartement Marriots crystal hotel shore. Ze heeft wel jammer genoeg vrij veel last van haar zonneallergie echt bruin wordt ze niet. We zitten bijna elke dag even te skypen wat wel gezellig is want dan kan ik ook nog even met Pat en Sandy en Erin babbelen en ben ik er toch nog een beetje bij.

Vandaag zijn we nog naar de Peugeot geweest en eruit gekomen met een 107, wit, 5 deurs en verder niets geks eraan. Rinus moest hiervoor wel zijn cabrio inleveren wat hem zeer zwaar viel. Ik ben wel blij met het kleine zusje van de merc want deze is ietsiepietsie zuiniger qua rijden.

HET EINDE NADERT

Op tijd vertrokken uit hotel, we waren toch klaar en achteraf maar goed ook. Zo druk op het vliegveld, een gekkenhuis. Dit kwam voornamelijk doordat er vrijdag vanwege de thunderstorms een aantal vluchten zijn uitgevallen. Een aantal mensen moesten voorgaan omdat ze anders te laat voor hun vlucht zouden zijn. Hele gezinnen die erg lang werk hadden. Piet en Ans waren allang klaar want zij konden het elektronisch doen maar omdat onze paspoorten bijna verlopen waren (2-3 maanden) pakte het apparaat ze niet. Na het inchecken in rij 2 voor de body check-up. Een meneer aan het begin controlleert de paspoorten met de boarding-pass. Ik had pass van rinus dus deze meneer zei: "Mary" en ik nee zo heet ik niet. Het bleek dat ze op mijn naam niets hadden uitgedraaid maar wederom op Piet, vreemd want Piet had nu 2 exact dezelfde boarding-passen. You'll fix it en weg moesten we terug naar de incheckbalie. Nieuwe boarding-passen en weer in rij 2 achteraan aansluiten en vervolgens weer schoenen uit en het hele ritueel. Deze keer had ik mijn bijna lege spuitbusje meegenomen van haarlak en tandpasta e.d. nou mooi niks dus alles mocht door, ik wil er maar mee zeggen dat die controle ook niet zo heel veel voorstelt. Nog even tijd voor een bakkie koffie bij starbucks en kaneelrollen. Vliegtuig in en om 10 over half 2 weg bij de gate en nog geen 10 meter verder stilstaan om vervolgens weer in een bui te staan van 1 1/2 uur met zwaar onweer en zware regen.

Als je goed kijkt op de foto staan er meerdere vliegtuigen te wachten in de verte.

Gelukkig om 3 uur ging het vliegtuig starten en we kwamen om kwart voor 5 in Atlanta. Ik heb wel gelachen met een Amerikaan naast mij. Eerst had Rinus een losse veiligheidsriem vast, vervolgens vanwege het stilstaan begon het te lekken uit het plafond van het vliegtuig. Ach zei de steward dat is de airco niets aan de hand hoor. Hobbelig vluchtje en toch ook weer niet helemaal mijn ding. Al rennend over het vliegveld hebben wij het vliegtuig wat om half 6 zou vertrekken gehaald. Mooi nieuw vliegtuig en om 10 voor 6 vlogen we weg.

Aangezien het gewoon heel veel turbulentie was boven Amerika hebben we de eerste 2 1/2 uur alleen maar gehobbeld en moesten we soms echt blijven zitten. De piloot moest er zelfs aan te pas komen om de mensen vriendelijk doch ook dwingend te blijven zitten. Eenmaal op zee ging het stuk beter. Het hield wel in dat ze niets kwamen rondbrengen met als gevolg dat wij om kwart voor 9 's avonds eindelijk weer eens te eten kregen, om 8 uur in de ochtend hadden we ontbeten. Alles was lekker zelfs de rijst die toch aardig geplakt zat. Thee, wat koffie bleek te zijn, met een brownie toe.

3 Filmpjes gekeken, Marley and me eindelijk kunnen afkijken van 3 weken geleden, New in town en he's just (not) in to you. Getracht te slapen maar dat is echt niet gelukt. Wel een mooie "zonsopgang" gezien. Het is mooi om hoog boven de wolken langzaam de wereld wakker te zien worden.

Om kwart voor 8 op de grond en afscheid nemen van Piet en Ans wat mij moeilijk viel want het was een intense vakantie met heel veel emoties maar dat terzijde.

Getracht deze blog te schrijven maar om 1 uur stortte ik in en ben naar bed gegaan en heerlijk geslapen. Toen ik wakker werd om 4 uur van de wekker moest ik even kijken waar ik was want dat was ik toch wel even helemaal kwijt.

BYE JAMAICA, HELLO MIAMI

Ontbeten en alles klaargezet en weer alles in de koffer gepropt. Om 10:00 uur kwam de taxi met dezelfde chauffeur. Meteen maar gevraagd of hij iets rustiger wilde rijden. "No problem" en inderdaad hij heeft een stuk rustiger gereden. Bij het inchecken vond de meneer van AA dat wij teveel bagage mee hadden, wel 5 kilo in totaal, kosten?: $ 50,00 en dan matste hij ons nog omdat hij eigenlijk per koffer $ 50 in rekening moest brengen. Ik spatte bijna uit elkaar absurd gewoon en was vreselijk boos. Wij vertelde nog dat we op doorreis waren naar nederland maar dat had meneer niets mee te maken. Er is elke keer wat op dat vliegveld met mij. De piloot vertrok wat eerder want het was slecht weer in Miami. Nou dat hebben we geweten. Eenmaal dicht bij Miami zagen we de lichtflitsen al naast en om het vliegtuig heen en vervolgens is het vliegtuig geland en heeft het geparkeerd en daar stonden we dan. Gelukkig was het behoorlijk ervaren piloot. De piloot wist ook niks maar het ging goed teeer daarbuiten en we waren blij dat we niet in de lucht hoefden te circuleren. Na 2 uur en 20 minuten gingen we weer maar dat was van korte duur.

1 vliegtuig schoten we op en de motoren gingen weer uit. Na totaal 2 uur en 50 minuten in heftige buien gestaan te hebben is het vliegtuig naar een gate gedirigeerd, we mochten eruit. Douane door wat een drama was zooo druk maar gelukkig waren we wel voor de ergste drukte daar. Gauw nog de visa waiver formulieren ingevuld.

Deze keer een zeer aardige man achter de desk. Kon zelfs nog een grapje vanaf. Naar het hotel en Nikki's koffertje stond er ook nog. Ingecheckt en meteen eten bij Bannigans ernaast. Een heerlijke hamburger met patat als afsluiting van Amerika. Op het nieuws zagen we daarna nog dat Miami behoorlijk onder water stond. De mensen liepen er tot hun navel in het water en de auto's waren behoorlijk ondergedompeld.

LUIEREN EN KUIEREN IN DE ZON

Vandaag eventjes richting het centrum gelopen. Piet wilde graag naar het centrum ik zei nog zo goh de Total? Daar was niet zo heel veel te doen op een "fruitmarkt" na dan dat had ik dus al gezegd. Heerlijke mango's weer gekocht. Ook nog even over de vlooienmarkt en een leuke ketting voor Ans en eindelijk mijn magneetjes voor op de koelkast.





Lekker naar het strand en onder de boompjes gelegen met een windje en een boek. Geluncht op het strand met een zalige mango die keurig netjes onder andere door Piet werd opgegeten maar jammer genoeg vergat hij zijn t-shirt uit te trekken dus mooi wit shirtje werd een gelig mango shirtje.







Douchen, aperitief en eten bij hetzelfde tentje van gisteren. We hadden bij het eettentje een serveerster die volgens Rinus het "witte garen nog niet heeft uitgevonden". Rinus had nog meer van deze uitdrukkingen zoals "wie een kuil graaft voor een ander is niet te lui om te werken". Snel tempo naar huis want ik moest heel erg naar de wc. Rinus vroeg halverwege of we haast hadden, ja dus net gered gelukkig maar want in die koffer is het niet zo fijn met al die bruine massa.

Het terrasje is druk vanavond veel mensen aangekomen. Er zijn ook een 5-tal nederlanders aangekomen, ja het wordt nu tijd om te vertrekken.

RAINFOREST

Na het ontbijt, wat inmiddels is uitgebreid met philadelphia cheese, gingen we op weg naar de fruitmarkt. We werden weer eens aangeklampt door een taxichauffeur maar die had toch wel een leuke deal en zijn uiteindelijk ingestapt.

We zijn de bergen ingereden en de bergbevolking tegengekomen.

Bij een local kroegje een cola gedeeld.

Ernaast zaten een paar Jamaicanen die het naar hun zin hadden. Een lui leventje, joint erbij en het enige wat ze miste was een beetje geld. Ans moest naar de wc. Deze was zeer local. Het zat op slot en was een hutje en een klerezooi in het toilet en zeer vuil. Maar ze is geweest.

Ook zijn we door het rainforest gereden. Er zat een man relaxed op zijn stoeltje en "eggie", onze chauffeur, toeterde, hij stond op uit zijn stoeltje en deed een gigantisch ding over zich heen niet te tillen, en flapperde met de vleugels. Op de terugweg een foto gemaakt, tegen betaling natuurlijk.

We kwamen ook nog langs een priveschooltje. Er stonden kinderen buiten te zingen en we mochten foto's maken. Ans was helemaal in haar element. De leraar vertelde aan Ans dat ze meededen aan een competitie, vandaar het zingen, "keep the school clean".

Na 2 uurtjes weer terug bij het hotel. Op de kamer een broodje en fruit wat we onderweg hebben gekocht, opgegeten. Naar het strand maar daar was alleen maar schaduw want de lucht was zeer dreigend. Ik ben nog door een Jamaicaan ingesmeerd met Aloë Vera voor mijn muggenbulten. Hij vond toch wel dat ik was mishandeld door de muggen. Piet en Ans hebben hun verbrande voorkant en achterkant ook ingesmeerd ermee. We zijn naar binnen gegaan om te douchen en we waren 2 seconden op de kamer en het begon te hozen.

Het dorpje ingelopen en een lekkere pina gedronken en wederom bij een local restaurant gegeten. Deze was iets beter dan de vorige en Piet en ik wilden toch een keer de local saus "Jerk" uitproberen. Erg lekker en zeer heet dus blij met het flesje water wat schoon opging.

Nog op het terras bij het hotel weer een blogje schrijven, Piet zit "gezellig" te lezen en Ans en Rinus zitten gezellig te praten.

LOCAL

Vandaag de locals opgezocht. Dit houdt in dat we eerst na het ontbijt, wat overigens best lekker was met lekker toast en jam en een muffin en 2 onverklaarbare koekjes die alleen voor 3 personen neergezet was omdat ik brood aan het toasten was, maar goed we dwalen ver af. De locals, eerst dus naar de "vlooienmarkt" waar we meteen al bij het eerste tentje werden aangeklampt door een heel leuke vrouw. Ze probeerde van alles en het lukte niet helemaal dus zei ze op een gegeven moment "this is not working" dus begon ze met andere junk aan te bieden. Ze was erg grappig en uiteindelijk met 2 armbaden en een leuk jurkje voor Eline eruit gelopen.



Bij elke tent aanklampen om soms moe van te worden. Vervolgens nog even naar een supermarkt en eten gehaald voor de picknick. Lekker naar het strand en na een paar uur zijn de conijntjes als 2 rode conijntjes eraf gekomen en Ans en ik redelijk bruin met hier en daar een plekje rood.




Om 4 uur waren we het zat en omkleden en in het dorp wat gedronken. Een lekkere daiquiri voor Piet, Ans en mijzelf en Rinus een pina colada.




Er was ons een goed seafood restaurant aangeraden even verderop in het dorp. Wij lopen en lopen en uiteindelijk bij een local kroeg/hasj plek boven gegeten. Ik moest naar de wc en Ans bood aan om mee te gaan, gelukkig. Het licht was kapot de deurknop eraf en het toilet was ver achterin met een lange smalle gang. Toiletpapier was er ook niet en Ans zei hier een papieren servetje. Een uurtje gewacht en vervolgens een vis op mijn bord met alles er nog op en aan. De smaak was voortreffelijk maar het aankijken van de vis en vin en staart deed mij eigenlijk de eetlust ontnemen. Ik had gelukkig het kleinste visje en was daar zeer blij mee. Morgen maar weer gewoon eten.



Teruglopen naar het hotel dat gjng best ik had er namelijk eerst een hard hoofd in maar de mensen zijn heel vriendelijk alleen vlak bij ons hotel is het toch wat ander volk maar ik was blij dat ik bij het hotel was. Lekker buiten koffie en thee gedronken.
Net loopt er een soort grote kakkerlak hier buiten en Piet wil een foto maken, Rinus trapt het dood al krakend en wel en Piet stond er bij en opperde nog, het is een leven en wilde eigenlijk de foto van de dag maken, zonde mislukt.

JAMAICA

Vanmorgen om even voor 7 uur wakker dus gauw de douche ingedoken. Koffers gepakt en toen we allemaal klaar waren om kwart voor 8 ontbijten, adres nagevraagd en vervolgens naar National auto wegbrengen. Alles in orde en op naar het vliegveld. Bij de controle bleek dat ik vergeten was de zonnebrand en olie uit mijn tas te halen dus dat werd weggegooid. Aan de andere kant werd Piet ook aangehouden met zijn zonnebrand maar wonder boven wonder mocht hij het houden. Ik heb maar geen heibel gemaakt anders moest Piet het inleveren maar jullie begrijpen mijn onmacht en verbazing. Het enige verschil wat we konden opmerken is dat Piet bij een man was en ik bij een vrouw waarop Piet de opmerking maakte "bij gebrek aan intelligentie beroepen zij zich op de regel" waarop Jolanda zei "ze dachten dat oude mannetje laten we maar de zonnebrand houden". Om 11:05 vlogen we naar Jamaica. Om half 12 waren we geland want we hebben wederom een uurtje gewonnen. Het is dus nu weer 7 uur verschil met Nederland. Het weer was erg goed en we werden door de meneer van de "taxi" verzocht om even te wachten.

Uiteindelijk zijn we tegen 1 uur gaan rijden, nou ja rijden ze noemen het hier rijden maar het was een dollemansrit. Het maakt niet uit hoe maar inhalen zal je. Ik was blij dat we er waren. Leuk hotelletje en aardige kamers. Na een geharrewar met de kamers eindelijk om half 4 op het strand. lekker lui liggen in het zonnetje, wel verdiend na zo'n inspannende 2 weken waarin veel gezien, energievretende emoties, veel indrukken en tegenstellingen van milieu's meegemaakt.

We zijn na de beach even dorpje ingelopen. Meteen door taxichauffeurs aangehouden en hele verhalen over beste deals.

In het dorpje door een kleine duty free winkelshop gelopen en achter er uit en vervolgens in een mierenhoop terechtgkomen. Kinderen van school, mensen uit hun werk, gewoon de bevolking nou eigenlijk liep gewoon alles op straat en daa liepen dan 4 blanke tussen. Nog even in een supermarkt geweest voor water en crackers.

Nog lekker gegeten in het restaurantje bij het hotel. Een heerlijke pina colada gedronken met z'n vieren. Het uitzoeken van het menu stond op het schoolbord en Ans voelde zich daar erg thuis dus ging bij de serveerster staan om het ons uit te leggen.

Daarna nog even buiten heerlijk gezeten en blogje schrijven in een zwoel lekker windje.