maandag 31 januari 2011

DONDER

Donder's nagels zijn echt niet fijn meer, letterlijk en figuurlijk.
Vanmorgen vroeg op want Nikki wil op 7 uur wegrijden. Nadat Nikki zich snel had gedoucht en opgemaakt zat ze aan tafel en Donder ging ineens uit het niets uithalen, zat precies tussen haar vingers in met een nagel en ook gelijk vast. Verontwaardiging, verbijstering en een paar tranen van verbazing en pijn.
Om 7 uur weggereden en bij Vinkeveen in de file. Gelukkig om 8 uur de metro dus ruim op tijd.

zondag 30 januari 2011

PLANKJES

Zondag klussen. Bij het ontbijt/lunch om half 12 hadden we geopperd om toch vandaag maar naar Nikki's huis te rijden om de plankjes op te hangen in haar kamer. Nikki komt ruimte te kort en heeft te veel rotzooi op de grond. Besloten om wat planken op beide muren te bevestigen en de grote stoel eruit. Zo gezegd zo gedaan. Dan wist van niks omdat we dat allemaal in het Nederlands hadden besproken. Zat ook heerlijk op de bank en vroeg ineens of we ergens naartoe gingen, ja Nikki's huis om planken op te hangen. Zijn antwoordt een beetje sip: "nobody tells me something". Nadat alle spullen zijn gepakt op weg naar Amsterdam. Eenmaal daar aangekomen was Nikki haar sleutels vergeten, niets aan de hand want ik heb altijd het reservebosje in mijn tas. Haar kamer is tegenwoordig op slot, dat moet van de verzekering, en de reservesleutels liggen ook ergens in de flat. Jammer genoeg is er van Nikki's kamer geen reservesleutel maar Nikki dacht dat een van de andere sleutel daar wel oppastte. Ik heb mijn zegje gedaan hierna. Nadat er veel gestamp bij haar deur was vroeg ik wat er was. Sleutels @%$#^&$# past niet!!!!
Hup gauw de auto in en maar weer op en neer naar Nieuwkoop rijden.


Afijn 1 uur verder kon er dan toch op haar kamer de bewuste werkzaamheden gedaan worden.
Nikki en ik zijn de badkamer ingegaan om het plafond af te krabben van de verf die loslaat. Het ziet er in ieder geval weer wat beter uit.



Tegen half 6 eindelijk klaar en gauw naar huis en eten gekookt. Nikki had geen zin meer om vanavond naar huis te rijden, dit zou dan namelijk de 3e keer worden op 1 dag, dus besloot om morgenochtend om 7 uur weg te rijden.

Na ER waarin George Clooney en de andere oude bekenden in voor kwamen met een tevreden gevoel naar bed.


zaterdag 29 januari 2011

KRABPAAL

Vandaag naar Intratuin voor een nieuwe krabpaal, vooral voor Donder, haar nagels beginnen vlijmscherp te worden en daar hebben niet alleen de stoelen last van maar kleding en vooral onze zachte gevoelige huidjes hebben daar onder te lijden.

JANUARI

Het is altijd wel een slome maand maar er is deze maand eigenlijk weinig tot niets te vertellen.
Vakantie daar is uitgebreid over gesproken.
Nog wel een aantekening waar ik deze maand ook wel achter ben gekomen. Ik heb denk ik toch geen zonneallergie gehad. Het was wel een allergie maar niet van de zon. Waarschijnlijk van de aloe vera, er zit 2% iets bij en ik denk dat ik voor die 2% iets er dus niet tegen kan. Bij het gebruik thuis kreeg ik na 2 dagen wederom verschijnselen van dikke enkels en een knalrood gezicht. Meteen maar opgehouden met smeren en de volgende dag was het weg. Niets is zeker maar zeker is wel dat het absoluut geen zonneallergie is geweest. Monique en Nikki die daar allebei wel last van hebben kunnen echt niet meer in de zon zonder daar pijn bij te hebben en dat kan ik me niet herinneren.
Terug van vakantie is een ander verhaal. Het is niet eens zo heel koud maar lekker is anders.

Je mist ook een week, wat werk betreft dan. Ineens moest ik me haasten met belastingen e.d.Nou zit ik gelukkig nooit in mijn eentje op kantoor, de katjes zijn meestal ook van de partij, de een op de stoel zowat in de verwarming en de ander op de vensterbank ook lekker warm boven de verwarming.
Ook Nikki was druk want had tentamenweek en projectweek erachter aan. Ik ga me daar verder niet over uitlaten. Een verjaardag van een zus van Rinus, een etentje met een broer van Rinus, een verdagsfeestje van een 21-jarige met zeer luide vreselijke muziek en de komst van Dan uit Roemenie. Ma die weer een beetje begint wakker te worden en zelfs naar de kapper gaat.


Vervolgens is ze zo blij dat ze te overmoedig wordt en alleen gaat shoppen. Dat was net iets te veel en is bijna weer bij af.
Nikki en Tamara zijn eindelijk dan met hockey begonnen. Ze was helemaal blij en had er ontzettend veel zin in. Tamara helemaal uit haar bol want had net haar rijbewijs gehaald, een hele overwinning, ik kan me zo voorstellen dat Frank en Annemieke ook een gat in de lucht sprongen bij dit nieuws. Bij thuiskomst was ze kapot maar voldaan. Ze moet er nog wel een beetje inkomen, bitje en scheenbeschermers vergeten, kleinigheid zou je denken maar thuiskomen met een paar tanden eruit is ook geen pretje. Het is niet gebeurd begrijp me goed maar ik denk altijd ver vooruit. Ze hebben een partijtje gedaan, zover ik begreep waren ze het nog niet vergeten. Ze had het wel helemaal koud.




vrijdag 14 januari 2011

MACDONALDS

Nikki en ik hebben vandaag in Rijswijk een afspraak om kwart over 12. Dat is een rottijd en wij hadden allebei het idee dat het niet in een winkelbuurt zou zijn. Richting Alphen aan den Rijn kom je een MacDonalds tegen. Ondanks ons dieet, althans een poging hiertoe, toch maar een happy meal gehaald, dat is klein dus het zondigen is niet zo groot?
Nou is dat een beetje een vreemde mac. Toen ik de ingang van de macdrive had gevonden moet je naar boven rijden. Eenmaal boven stond er een auto voor ons. Eenmaal bij het raampje keken Nikki en ik elkaar aan en hierop volgt een lachbui. We waren helemaal vergeten te bestellen! Maar waar moest dat dan? Ja beneden dus! Uitstappen en op het raampje kloppen. Eindelijk daar kwam iemand en alsnog de bestelling gedaan.
(voordat er een klacht gaat binnenkomen, op deze foto is natuurlijk geen happy meal te zien.)
Na 10 minuten konden we verder rijden met een lekkere happy meal en ... onze verrassing. Later bleek dat het een winkelgebeuren met alles erop en eraan bij was en de afspraak ook nog eens 2 uur uitgelopen was eigenlijk zat tijd om ergens een broodje te halen. Maar dat weten we zeker voor de volgende keer.



donderdag 13 januari 2011

AANKOMST

Eindelijk om kwart over 4 geland op de polderbaan en dan dus nog even taxien over de baan. Ik moet zeggen 's nachts zetten ze er meer vaart achter. Scheuren over de baan, weinig verkeer natuurlijk. Eenmaal uit het vliegtuig meteen Nikki gebeld. Beetje slaperig, was tegen half 5 natuurlijk, maar kwam eraan. Vrijwel 5 minuten later mijn telefoon, Nikki: "Geweldig, leuk is dit, ik snap het niet" en ik maar aan de andere kant: "Nikki wat is er" op een harde toon in de telefoon, tuut tuut tuut. Lekker dan. Rinus zijn telefoon, Nikki: "Pap waar zijn de autosleutels?" Hier is je moeder. Ja dat wist ik ook niet, maak de buren maar wakker die heeft ze vermoedelijk opgeruimd dus bel maar aan, maakt niet uit. Dit heeft ze gedaan en inderdaad de sleutels waren netjes opgeruimd. We hebben even moeten wachten en terijl we daar stonden was het weer buiten troosteloos, gieten van de regen en eigenlijk had ik meer zin om rechtsomkeert te maken dan in een auto te stappen richting huis.
Uiteindelijk lagen we om kwart voor 6 in bed uitgeblust en wel.
Rond 11 uur opgestaan en de koffers en spullen uitgepakt en een plekje gegeven. De was, ongeveer 8 wassen, in de garage voor het weekend. De hele dag een beetje laveloos doorgebracht. Getracht wat op kantoor te doen maar kwam weinig uit. 's Avonds de buren een bakkie gedaan en tegen half 11 lekker naar bed.

woensdag 12 januari 2011

VERTREK

Vanochtend lekker uitgeslapen. Alles op mijn gemak want ik voelde mij behoorlijk beroerd. Nee niet van de drank maar meer van het grieperig zijn. Er kwamen om half 11 nieuwe mensen, 2 oude dames. Zij gingen bij een andere bungalow koffie drinken en wachten. Ja waarop wisten wij veel. Er kwamen deze dag 7 bungalows vrij waarvan er sowieso al 1 helemaal was schoongemaakt. Wij hebben ons niet echt gehaast omdat je er pas om 12 uur uit hoeft te zijn. De schoonmaakkster kwam al binnen terwijl wij nog aan het pakken waren en niet te vergeten stomen met zout water om wat lucht in mijn hoofd te krijgen en niet de druk die er in het vliegtuig nog erger gaat worden. Nadat we het huisje uit waren werd er zelfs hier en daar vreemd gekeken dat wij er zooo lang over gedaan hadden want deze 2 dames hebben dus vanaf half 11 zitten wachten tot een uur of 1 voordat ze erin konden.
We konden de waardevolle spullen bij andere in de bungalow achterlaten en de koffers in de wc en douche die erbij was. In de middag bij Antonio een tongetje gegeten. In de middag is Rinus in San Fernando naar de kapper geweest en ik naar de manicure. Is niet helemaal gelukt, de manicure, bloedende duim en vreemde streepjes. Rinus zijn haar zag er gelukkig wel goed uit.
Om kwart voor 5 bij Travolta gegeten en nog koffie gedronken bij de mensen aan de overkant.

Omgekleed, voelt wel weer raar die laarzen in plaats van je slippertjes en om 7 uur naar de luchthaven.
Natuurlijk hadden we weer een 3 kwartier vertraging maar we zaten deze keer bij de exit deur en de beenruimte is daar echt geweldig. Ik voelde me nog steeds shit en had inmiddels zoveel medicijnen naar binnen geslikt dat ik dacht straks lig ik in een coma hier. Maar slapen kwam er ook niet van dus maar naar een flauwe film zitten kijken.

dinsdag 11 januari 2011

ETEN

Vanwege onze laatste avond in de zon besloten we met z'n vieren, de buren Monica en Geert, te gaan eten. Waar was nog een vraag maar uiteindelijk zijn we naar de Argentijn gegaan. Erg gezellig en lekker gegeten en gedronken, gelachen en laat thuis. Voor ons niet erg maar Monica en Geert moesten zich om 10 voor 6 in de ochtend al melden, zou voor mij iets minder zijn.


HORROR SAFARI

Na een zeer slechte nacht met veel hoesten en Rinus wakker houden omdat hij behoorlijk aan het snurken was waardoor het voor mij ook al onmogelijk was om in te kunnen slapen, vanmorgen vroeg vertrokken na een klein ontbijtje. Het duurde even maar om half 10 vertrokken we dan eindelijk. Er zat nog 1 Nederlands stel bij ons in de auto.
Wij zaten in de voorste auto met een Nederlander achter het stuur en de cameraman ernaast. Wel helemaal achterin en dan zijwaarts.




De afgrond werd steeds dieper en de haarspeldbochten steeds kleiner en de auto steeds harder in vaart.

Ik heb mijn tenen maar steeds geteld als ik aan de beurt was voor de afgrond. Het is een prachtige omgeving maar dat zie ik straks wel op de DVD die er gemaakt wordt. Na een aantal stops uiteindelijk bij de lunchplaats. Lekker gegeten, kippetje met aardappeltjes, canarische, en coleslaw.

De kamelen. Aan elke kant iemand, Rinus en ik wilde zitten maar onze kameel waren ze vergeten vast te binden met als gevolg dat ik een zwieper kreeg en dus niet zat maar Rinus wel. Met 5 man getracht dat beest te laten zitten maar dat ging niet. Rinus werd eraf getild en het was zeer komisch en vervolgens heb ik 10 minuten de slappe lach gehad, trouwens bij het schrijven van dit stuk is het weer lachen. Na 15 minuten iedereen op een kameel te zijn gehesen hebben we een rondje gelopen van 15 minuten en toen moesten we er weer af. Doodeng vond ik dat want het was nog een jonkie en nog niet zo ervaren zullen we maar zeggen. En dat dat geluid wat die beestjes maken eigenlijk best wel heel zielig, nooit meer dus.

Terug in de jeep, onverharde weggetjes over, leuk maar brrrr doodeng hoor.
Uiteindelijk alles gered en heelhuids weer aangekomen. Bij de Kasbah naar de film gekeken, althans een stukkie en terug naar bungalow. Onder de douche want mijn haren is niet doorheen te komen.



maandag 10 januari 2011

ZON

De zon schijnt, prachtig weer en ik kan niet naar het strand zo jammer dit. Eerst maar eens ontbijten, gezicht nog niet helemaal in de plooi en onze duifjes zaten alweer voor een kruimeltje te wachten.




Dan maar winkelen. Wat spulletjes voor deze en gene en voor onszelf natuurlijk. We hebben deze keer 2 grote shopping centrums gezien, Yumbo en de Kasbah.
Na het winkelen zijn we langs de kliniek gegaan voor de check-up van mijn gezicht. Vanmorgen was het toch wel weer branderig en behoorlijk rood en de moed zakte in mijn schoenen. Eenmaal bij de dokter was het gelukkig een beetje gezakt. Hij was tevreden en vroeg of ik nog een injectie wilde hebben. Nee de pilletjes doen ook hun werk en over 2 dagen gaan we naar huis. Langs de "muurboulevard" terug gelopen naar Todoque. Het is nog steeds zalig weer, inmiddels is de temperatuur gezakt naar 23 graden maar goed te doen dus. Prachtige cactussen onderweg.
Nog even gaan zwemmen maar ik heb het een soort van benauwd dus dat was een slecht idee en het is zo koud dat je het gewoon uren na het zwemmen zit te bibberen van de kou. Straks naar San Fernando, de Spaanse wijk van Playa, naar ons favoriete tapas restaurant Capaco.

CAPACO

Vanavond naar ons favoriete restaurantje,Tapas bar Capaco. Dezelfde eigenaar, hetzelfde eten en nog net zo goed, klein en gezellig. Wijntje erbij en een stukje richting huis gelopen maar uiteindelijk een taxi genomen. Eenmaal thuis eigenlijk naar bed want morgen een drukke dag en mijn verkoudheid en keelpijn nemen vastere vormen aan.


zondag 9 januari 2011

NIETS DOEN

Nadat we bij de dokter zijn geweest hebben we eigenlijk niets meer gedaan. Een beetje bij het zwembad gehangen en zoveel mogelijk uit de zon gebleven. Dat is hier niet zo makkelijk maar 's middags werd het bewolkt en een harde wind, werd een soort van koud. Mijn branderige gevoel ging uit mijn gezicht maar de dikte bleef nog wel een beetje. Na spelletjes gedaan te hebben zijn we om 7 uur gaan eten bij Antonio, hier tegenover in de Cita. Heerlijke tong met canarische aardappeltjes met de beroemde rode saus.
Onze buren hadden gevraagd, nadat zij kleumend van het strand af zijn gekomen, of we een borreltje kwamen drinken vanavond. Na de koffie thuis zijn we er naar toe gegaan. Vreselijk gelachen en erg leuke mensen. Hij had haar gisteren ten huwelijk gevraagd dus het was ook nog een soort speciaal. We hebben likeur 43 gedronken, dat komt hard aan maar was wel lekker.


ALLERGIE



Vanmorgen ziek althans dat gezicht ziet er niet goed uit. Behoorlijk rood, gezwollen en het begin is er ook op de armen en buik. Verkouden en keelpijn er ook nog bij dus het plaatje is compleet.
Voor
Om 9 uur de hostess gebeld en naar de dokter. Een Nederlands sprekende verpleger en een engels sprekende arts. Nakijken en de conclusie is: zonneallergie. Met andere woorden niet meer in de zon gaan zitten. Lekker dan, je zoekt de zon op maar daar kan je niet van genieten, volgend jaar dan maar wintersport? Een injectie in mijn bil en pilletjes met een creme bij de apotheek halen. Tevens zonnebrandcreme met factor 30 gehaald. Nou is het weer toch een beetje aan het omslaan dus vandaag bij het apartementje gebleven en een beetje half in de zon, half in de schaduw. Het weer is in de middag echt slechter, bewolkt en een beetje veel wind. Ik vind het best. Morgen trouwens nog terugkomen bij de dokter om het na te laten kijken of te spekken maakt niet uit inmiddels is het rode en vurige uit mijn gezicht. Het dikke is er nog steeds maar misschien wordt ik wat dikker dus die hasterwangetjes zal wel normaal zijn.
Met Nikki nog skypen, gezellig had ik even nodig en zij ook.

Na

zaterdag 8 januari 2011

ETEN

Vanavond eten. Iemand uit ons bungalowpark die hier zo'n 2 maanden vertoeft, trouwens wie niet, had ons een restaurantje aanbevolen hier om de hoek. Een oud vrouwtje zonder gebit, menu'tje van € 7,00 en een bel wijn voor € 2,00. Met andere woorden voor €20,00 kan je lekker eten en drinken.
Onderweg een prachtige lucht met ondergaande zon. Maar ook dus een beetje bewolking, het was nog wel heel zwoel buiten maar het voorspelt niet veel goeds voor morgen.

Het was dan ook erg lekker en simpel maar goed. De inrichting was in een kelder maar best nog wel gezellig.
De visjes hadden in het aquarium palmboompjes tenslotte is het voor hun ook de tropen waar ze in leven.

Het waren dan wel gewone tafeltjes maar verder plastic stoeltjes.
Het hoofdgerecht was vis met veel groente en dat is aan mij helaas niet besteedt. De patatjes gingen natuurlijk wel op.


Ze heeft elke avond een ander menu en op zondag zijn ze dan dicht. Het mensje had geen tanden in haar mond en het toetje was gewoon het ijsbakje op een schoteltje.




Ondanks dat alles was het eten goed en voor dat geld kan je niet eens zelf koken. Het uiteten is hier toch al sowieso goedkoper dan zelf koken.

Vervolgens op een terrasje eerst een goede bak koffie en vervolgens een pina collada gedronken en Rinus een tia Maria. Thuis een spelletje triominos gedaan.

STRAND

Vanmorgen opgestaan met een heel vreemd gevoel. Mijn gezicht voelt raar aan. Na een blik in de spiegel was het even schrikken. Het zal wel slaap zijn. Pilletjes genomen en naar bed terug. Tegen 8 uur toch echt wel wakker. Het gezicht zag er nog steeds raar uit. Mijnlinkeroog en wang was rood opgezwollen, voorhoofd en andere wang waren ook wel rood. Het was net of ik compleet verbrand was in mijn gezicht. Het is ook een raar gevoel, het jeukt en het brand. Ik ben weer eens met vakantie, stress komt eruit en altijd op de meest vreemde manieren. Bale (oke in het Spaans) het is niet anders dus dan maar wat erop doen en gewoon ontbijten.

Na het ontbijt spulletjes gepakt en richting strand. Om 10 uur lagen we lekker op onze oude vertrouwde bedjes en parasolletjes. Ze kwamen ook nog langs met een soort van kokertje voor degene die roken zodat je daar je peuken in kan doen i.p.v. in het zand te steken. Lezen, Dieneke haar boek, heftig.
Om een uur of 1 gaan lunchen bij Roma, eindelijk mijn aardappeltjes met lekkere saus en garnaaltjes, Rinus had fried chicken zag er ook goed uit.
Alles is beter dan ons eerste restaurantje. Tot 4 uur nog liggen bakken en uiteindelijk terug naar Todoque.
Gelijk douchen en mijn oog en wang lijkt minder maar bij het weerzien met de spiegel is dat toch even anders.

vrijdag 7 januari 2011

WARMST

Vanmorgen na het ontbijtje richting bus 32 naar Puerto de Mogan, markt. Dit hebben we een aantal jaren geleden ook al gedaan en dat was een leuke markt. De weg ernaar toe is wat minder. Veel haarspeldbochten en dat vlak langs de rotswanden aan de ene kant en de afgrond aan de andere kant. Dan zit er achter je een paar hollanders met opmerkingen als goh straks staat er in de krant “het begon als een leuk uitstapje mar werd een drama” en “de kransen liggen hier ook aan de kant”. Dat ging de hele reis zo door, 45 minuten ongeveer, ik was blij dat we er waren en dat gezwets niet meer hoefde aan te horen.
Het begon al aardig warm te worden, inmiddels 27 graden, en wederom mijn petje vergeten. Bij het kroegje waar we 3 jaar geleden ook een bakkie koffie hebben gedaan weer gezeten. Zelfde eigenaar. Ook sturen Bert en Corine net een smsje, grappig wel. We hadden net onze koffie en daar kwamen de buren aanlopen. Met elkaar koffie gedronken en vervolgens de markt op.


Na het helemaal gezien te hebben uitgebreid lunchen. Op een terrasje in de schaduw met een armpje en met schouder in de zon.


Rond 2 uur met de boot terug naar Puerto Rico.


Toen we daar net op zaten kwamen de buren weer aanlopen.
Het boottochtje was warm omdat de wind van voren kwam.
In Puerto Rico op de bus staan wachten wat gelukkig niet lang heeft geduurd. Deze buschauffeur was echt een asbak, chagrijnig, reed als een debiel, mensen hadden net goed en wel betaald en begon alweer te rijden waardoor ze zowat van voor naar achter in de bus werden geslingerd. Na de helse tocht, wederom van die opwekkende Nederlanders achter ons die dachten ook nog erg leuk te zijn, gelukkig uitstappen bij ons bungalowtje met het zweet in onze handen, althans de mijne.
Bij het zwembad nog even liggen zonnen en terug naar de supermarkt omdat ik geen tandenborstel heb. Degene die ik heb meegenomen kan je echt geen tanden mee poetsen.
Eenmaal in het winkelcentrum een beetje lopen dolen en na een dwaling van een kwartier er eindelijk uit. Nikki had in de tussentijd al zitten skypen met Rinus.
Na een eigen brouwseltje van een hamburger en champignons met uitje gebakken te hebben zijn we na het eten koffie gaan drinken in de Cita.


Rinus had slootwater en de mijne ging wel. Rinus bracht het terug en even later kwam de ober verhaal halen. Hij bleef maar volhouden dat het allemaal hetzelfde was maar echt ik heb het ook geproefd en het was echt heel waterig en smerig en heeeeeel anders dan mijn koffie. Ben wel blij dat het Rinus gebeurde, ik sta bekend als zeikertje. Nog even rond gehobbeld en uiteindelijk terug naar bungalow. Spelletje gedaan de rest van de avond.