DOM, DOMMER, DOMST

DOM

Toen wij de Mercedes kochten vond ik het heel raar dat er op de tankdop geen slot zat. Nu weet ik waarom (we hebben de auto bijna 2 jaar)

DOMMER

Vandaag moest ik tanken en ik ga altijd bij een onbemand tankstation. Aangezien ik de enige was en er wel een scootertje stond was ik op mijn hoede en dus doe ik de auto op slot. Bij de tank aangekomen gaat de klep niet open van de tank. Vervelend maar ach ik had niet echt nodig. Nadat ik mijn hand blauw geslagen had, op het tankklepje, en er geen beweging in zat ging ik weer naar de auto. Na nog een keer proberen was het klepje open.

DOMST

Toen ik klaar was wilde de klep niet meer dicht, ik snapte er niets van. Dan maar met de klep open rijden ik zie het wel, had het helemaal gehad.

LICHTPUNTJE

Terwijl ik terug naar huis reed bedacht ik ineens dat als de auto op slot zit......het klepje dan dus ook op slot zit. Soms.......

WEEKENDETERS

Dit weekend is volgeboekt met eters.

Natalie en Han op zaterdagavond. Eigenlijk was het vorige week maar door een flink griepje een week verschoven. Het eten had Nikki uitgezocht, zij vond mijn menu maar niks en omdat ze vrij was, vorige week dus, had zij het voor het zeggen.

Deze keer, zaterdag dus, moest zij wel werken en vervolgens moest ik het alleen doen. Niet erg maar Nikki had Gnocchi uitgezocht om zelf te maken. Gnocchi is pasta van aardappelen. Het recept was niet al te moeilijk maar het maken is wat anders. Het is erg veel werk en ik was nog druk bezig toen Han en Natalie arriveerden. In een theedoek op de aanrecht gelegd en terwijl Natalie gezellig met mij staat te praten bedacht ze wat wordt het nattig onder mijn arm. Het blijkt dat ze eenderde van mijn gnocchi's heeft geplet. Weer opnieuw rollen en snijden.

Het voorgerechtje was erg lekker maar het hoofdgerecht was dan ook helemaal mislukt. Doordat de gnocchi's lang op zich liet wachten mislukte ook het vlees. Alleen de sla was nog wel lekker. Dit gaan we dus nooit meer maken. Ik laat dat over aan de Italianen en eet het wel in een restaurant.

De gnocchi's waren onder het koken al niet om aan te zien maar het eten nog minder. De mannen hebben er wel wat gegeten, ze moesten wat, maar wij eigenlijk niet zo heel erg veel. Het toetje, simpel ijs, was daarentegen weer wel lekker.

Een rustpauze, was wel nodig na het mislukken van het etentje.

Op zondag kwamen Teus en Gerda. We gaan volgend jaar naar Roemenie en we zouden deze keer op tijd plannen. Het is gelukt en Dan heeft de reis nog doorgenomen met ons.

Het eten was deze keer beter. Een lekker soepje en macaroni schotel. IJs toe, hier kon weinig fout aan gaan en makkelijk zodat ik niet de hele tijd in de keuken hoefde te staan.

Met de finale van So you think you can dance op de achtergrond alles besproken.

SNEEUW

De eerste "sneeuw" van dit jaar. Het is nog magertjes maar meer dan zat voor mij.

Het zonnetje wil ik hebben en vooral niet te vergeten hoge temperaturen.

FILM

Eerst vanmorgen naar ma. Ze is nog steeds niet helemaal lekker maar wil absoluut niet mee naar ons huis. Nadat ik de boodschappen heb gedaan en geluncht ben ik nadat Bert was gearriveerd naar huis gereden. Eenmaal thuis zijn we een kwartier later wederom naar Amsterdam gereden.

Met Nikki, Rinus, Dan en broertje en ikzelf natuurlijk naar de film, "Due date".

Deze wilden we allemaal heel graag zien dus vandaar. We waren een beetje vroeg en de zaal was nog niet klaar dus even wachten op de trappen.

Eenmaal in de zaal was het zeer rustig. Normaal hoor je muziek maar dat startte pas toen eigenlijk de film had moeten beginnen. Alles begon dus uiteindelijk 10 minuten later. Halverwege de reclame vooraf ging ineens alles uit en we zaten in het pikdonker met z'n allen. Na 5 minuten ging het volle licht aan en de film begon weer dus licht weer uit. Ik heb nog wel aan Dan uitgelegd dat dit niet normaal was en dat dit voor het eerst was dat ik dit heb meegemaakt. Vervolgens ging alles weer gelukkig normaal en konden we de film kijken. Het was een erg leuke film en veel gelachen. Rinus viel helaas weer een stukje in slaap, mijn elleboog deed wonderen.

Na de film naar de Febo maar het was erg druk. Uiteindelijk een patatje kunnen bestellen en bij de Mac een New York crispy gehaald. Nikki thuis afgezet en doorgereden naar huis.

STRAND

Vanmorgen wederom prachtig weer dus op naar het strand, dit was al zo lang geleden en een patatje gaat er altijd in. Ook omdat Dan zijn broer deze week mee heeft genomen wilden we niet zomaar blijven zitten. Niet te laat vertrokken anders sta je weer in de file. Om half 12 richting Noordwijk. Geen file en zat parkeerpaatsen. Over het strand heen en over de boulevard terug.

Bij de vuurtoren naar beneden voor het beloofde patatje. Toen we de trap hadden gehad en het hoekje om gingen was het dicht!!!!! Balen.

Onder het teruglopen bij Bonbon een bakkie koffie gedaan en ook nog een portie kibbeling in plaats van het patatje.

ZON EN MIST

Het polderlandschap in het ochtendzonnetje met een mistlaag erbij.

KOEPEL

Nadat ik maandag al mijn afspraken heb afgezegd omdat de dakdekkers kwamen kregen we maandagavond te horen dat ze dinsdag gaan aantreden. En inderdaad om 8 uur kwamen de 3 busjes, vrachtwagens met materiaal en om het materiaal op het dak te zetten.
Via ons kleine dakje een grote zware ladder naar het grote dak.
Ons koepeltje in de badkamer, die er ongeveer 25 jaar inzit, was kuis verrot.

Tijd voor wat nieuws. Bij Henk al in oktober een nieuwe besteld, een grote leek ons wel wat dus 140 bij 140 cm moest het dan maar worden. Toen het "koepeltje" werd afgeleverd in Henk zijn tuin was het toch wel erg groot en dit is zacht uitgedrukt. Na 3 weken in de garage behoorlijk in de weg te hebben gestaan en doodsangsten gehad dat het "kon" omvallen nu dan eindelijk het dak op.

Woensdagavond zat de koepel erin en was het helemaal netjes. Het is heel veel licht, heel veel koepel en weinig plafond.

JAGEN

Vanmorgen zie ik Diesel in de tuin, angstig maar toch ook vastberaden om die grote vogel achterop de steiger aan te vallen. Bij het openen van de deur "vloog" Diesel naar binnen. Bij het nemen van een foto ging hij toch maar weer op "oorlogspad" met vanzelfsprekend op een goede afstand. De reiger werd er niet koud of warm van. Toen Diesel eindelijk zijn stappen ging nemen vloog de reiger naar de overkant en Diesel stond een soort sip te kijken op de steiger.

MONIQUE

Vanmiddag weer eens een familie-uitje. Dit keer is Monique jarig. Eigenlijk is er weinig over te melden aangezien een verjaardag een verjaardag is en er meestal weinig gebeurt, op een eigenlijk toch wel belangrijke mededeling na dan van het kleine nichtje.
Een leuke foto van de 2 nichtjes gemaakt. Is ook niet al te makkelijk, dan weer 1 oog dicht van het linker nichtje dan weer scheef mondje van nichtje rechts maar uiteindelijk is er dit resultaat uitgekomen.

Natalie heeft oma heen meegenomen en omdat wij toch Nikki naar huis brachten hebben we meteen ma mee terug genomen. Ze is wel erg benauwd en ze was blij dat ze weer thuis was. Vervolgens Nikki thuis afgeleverd en nog even mee naar boven gegaan. Deze keer fototoestel meegenomen en de kamer gefotografeerd zodat het nu misschien helemaal wel duidelijk is geworden.

Zelf tegen 7 uur thuis en de preitaart in de oven gezet. Het was niet zo lekker als anders maar bij gebrek aan iets anders was het te eten.

ANNE

Eindelijk vandaag dat wondertje van Jeroen en Nathalie in Westzaan bekeken.

Op weg er naar toe Nikki in Amsterdam opgehaald. Eerst in de "file" van Mijdrecht gestaan wat een oponthoud gaf van toch wel minimaal 20 minuten. Dus we kwamen ook 20 minuten later aan. Anne lag lief in de box. Tijdens de koffie en thee met beschuit met muisjes kreeg ik eindelijk Anne in mijn armen. Toen ik ook wat wilde drinken heb ik Anne overgegeven aan Nikki. Nikki zat op de "poef". Met Anne kan je beter op de bank gaan zitten en daar zaten Jeroen en Nathalie. Toen Nikki daar wilde zitten stonden beide gelijktijdig op. Het was grappig en Nathalie, Nikki en ik hebben erg gelachen maar daar had je waarschijnlijk bij moeten zijn.

Om 5 uur zijn we weer richting huis gegaan. Na overleg in de auto was de "boom" de plek voor de vrijdagavond maaltijd.

"VERHUIZING" KAMER

Vanmorgen op tijd naar ma gereden. Naar de markt en eerst wel mee toen weer niet toch maar wel. Eenmaal terug van de markt was ik veel vergeten, alleen terug gelopen. Na de lunch en thee naar Nikki gereden om nog wat langs te brengen.
Maandagnacht slecht geslapen en bezig geweest om de kamer opnieuw en anders in te richten. Dit komt doordat het zo warm is en ik bedacht dat het toch lekkerder moet zijn om je bed bij het raam te zetten voor wat frisse lucht en het bureau bij het raam weg want overdag zat Nikki te vernikkelen van de kou. Nikki had hier zelf ook al wat nachtjes over na liggen denken dus het moest er maar eens van komen. Vanmiddag hadden we daar beide zin in.
Eerst het merendeel naar de gang en toen we onze kont niet meer konden draaien getracht het bed te draaien in de kamer. Nog even verder schuiven en duwen met de meubels en eindelijk kon het bed zijn draai maken. Kast en bureau en kastje met tv alles een plek gegeven. Het staat erg leuk en helaas hebben we er geen foto's van gemaakt dus ik ga uitleggen, trachten, zodat het misschien visueel wordt.
Bed is kwartslag gedraaid en voor het raam gezet. Bureau is opgeschoven richting deur. Kast staat op plek van bed in de hoek en stoel ernaast en vervolgens ladenkast met tv naast bed.
Snappie? Het is echt leuk, eigenlijk moet je het zien, sorry.

JARIG

Om half 7 de wekker brr wat vroeg na een niet zo beste nacht geslapen te hebben. Nikki uitgebreid gefeliciteerd en opgestaan. Na een ontbijtje om half 8 richting schilderles en Nikki op de bus naar stage Bijlmer III.
Meer dan op tijd bij Ank en dus ook op schilderles. We gingen wederom portretten met houtskool doen. Ik had Nikki mee en Edith waarschuwde al dat het niet makkelijk is omdat haar gezicht niet helemaal recht staat en zij jong is dus de huid zonder rimpels is en dat altijd moeilijker is. Het is nog niet af dus.

SARAH

Na al het werk, was, boodschappen en kantoor, om 3 uur naar Nikki gereden. Om 4 uur naar de film met de metro. Haar naam was Sarah, prachtige aangrijpende film. De moeite zeker waard.

Om 7 uur stonden we buiten en bij Jinso wat gegeten. Gezellig druk en lekker gegeten.

Na het eten op het station voor Dan info gevraagd over een ov-chipkaart en er een aangeschaft. Met de metro terug. Bij het uitstappen werden we zowat omver gelopen door een jongen die ontzettende haast had. Terwijl wij de trappen afliepen was hij bij de poortjes die niet direct of snel genoeg reageerden en daar een flinke trap tegenaan gaf om zich er vervolgens doorheen te kunnen wurmen. Vreemd en raar gedrag, gelukkig mijn mond dicht gehouden maar het lag op het puntje. Thuisgekomen koppie thee en een cake gebakken. Nikki's oven is iets anders met het gevolg dat de cake een beetje zwart was bovenop. Na veel geschraap was het weer aantoonbaar voor de juffen van morgen.

Het huisgenootje van Nikki, Marije, is toevallig ook op 9 november jarig en ging vanavond met 6 meiden stappen in de stad. Drie bleven ook slapen. Omdat wij vroeg op moesten zijn we op tijd naar bed gegaan. De meiden hebben nog lekker tot half 12 zitten kwebbelen dus vroeg slapen kwam niet veel van.

OPEN HUIS/VERJAARDAG

Nikki heeft voor vandaag een feestje gepland voor familie en vrienden. Zowel haar verjaardag, 20 jaar, wil ze niet zomaar voorbij laten gaan maar ook haar huisje wat ze heel graag wil laten zien. Ze had een aantal uitnodigingen "verstuurd" per mail. De een na de andere afzegging kwam binnen. Niet leuk maar ja sommige hebben toch nog wat gaatjes vrij gemaakt om te komen, weliswaar wat vroeger, maar achteraf was dat wel prettig. Het huis is niet klein maar als iedereen er tegelijk zou zijn geweest dan was er toch een klein probleem ontstaan.

We gingen al vroeg naar haar flat. Gisteravond de taarten en alle hapjes gebakken. Aangekomen in de flat gauw zuigen en opruimen. Niet onder de banken, jammer toen deze even later toch weggeschoven werden kwam er meer stof dan dat er eigenlijk door de hele flat lag. Moet je ruim zien, stoffer en blik erbij en weg stofwolken ugh ugh.

Jeroen was bang dat hij niet op de foto zou komen en begon te klagen: "al die foto's van die meiden en ik dan ik sta nooit op de foto snif snif". Nou Jeroen bij deze.

Het is een gezellige dag en tegen 6 uur is ineens iedereen weg. Met het opruimen kreeg Nikki het te kwaad. Afscheid nemen is niet haar sterkste punt en kreeg een dipje. Afgesproken dat ik morgen blijf slapen. Ingmar nog een stuk taart meegegeten en vervolgens naar huis gereden. Eten was niet echt meer nodig.

CARGLASS

Schilderles. Onrustig begin maar uiteindelijk goed gekomen. De dubbele neushoornvogel getracht verder te maken. Het wordt wel wat maar het is hard werken.

Bij thuiskomst toch nog even aan het schilderij van Nikki gaan werken.

Nikki kwam zondag thuis met een pitje in de voorruit. Niet erg, we bellen carglass, maar laten we even morgen afwachten want dan kan ik even nachecken hoe en wat met de verzekering.

Ik en vezekeringen zijn geen goede vriendjes van elkaar. Je betaalt je blauw aan premie maar als er daadwerkelijk iets is dan is er nooit iemand thuis te vinden. Hier zullen veel meer mensen hopelijk ook last van hebben.

Maandag de verzekeringsagent gebeld en ja warempel we zijn verzekerd, bel maar.

Vandaag om 2 uur stonden ze voor de deur. 2 Auto's en 2 jongens. Na de overheerlijke koffie zijn ze begonnen en een half uur later waren ze klaar. Blijkt er toch nog wel een eigen risico aan vast te zitten, € 175,00. Ik wist het ik wist het die k...e addertjes onder de grond je schiet er dus niks mee op.