HIGHLIGHTS KEY WEST

Vannacht wakker om 5 uur met nog steeds een bonkende koppijn. Het wijntje en de koffie valt ondanks de vakantie wederom verkeerd. Na een tylenol weer gaan slapen maar niet al te vrolijk wakker geworden. Mijn medereizigers hebben het moeilijk gehad vandaag want echt als ik chagareinig ben dan is het niet gezellig.

Ondanks dat ben ik toch maar meegegaan naar Hemingway. In eerste instantie stonden er mensen buiten te fotograferen en het hek was dicht. Rinus was zo slim om het te proberen en we konden dus zo doorlopen. Dit was dus illegaal maar wij stomkoppen wilde ook een blaadje zoals de anderen hadden om te weten wat wat was dus een kaartje kopen a $12 per persoon. Alles wat we kregen geen blaadje want dat was er niet in het nederlands maar ook niet in het engels, jammer weer een gemiste kans. Het huis was interessant en leuk om te zien hoe hij gewoond heeft en Piet vond het een "echte kerel" en Ans zei wat een "womaniser" met zijn 4 vrouwen. Er zou een trouwerij plaatsvinden vandaag in de tuin dus wij hebben daar ook nog even gebruik van gemaakt. Piet vertelde tegen de omstanders dat hij voor de 4e keer trouw heeft beloofd aan zijn vrouw, het geeft je te denken.

Na een aantal leuke foto's genomen in de tuin en van de lieve katjes zijn we naar het Mel Fishers museum gelopen.

Onderweg even uitgerust met een capuccino en een koek of een Key lime pie.

Het is echt moordend in dit weer. De kleding is helemaal doorweekt.

Het Mel Fischers museum was interessant. We hebben nog even "gedoken" naar het zilver en de munten. Piet heeft nog een leuke munt opgedoken.

Ik ben inmiddels helemaal de weg kwijt en wil alleen nog maar naar mijn bed. Teruggelopen en Ans en Piet voor het brilletje op zoek naar een schroefje. Ik lekker 2 uur geslapen en ben gelukkig opgeknapt. Met Ans samen naar de voorkant gelopen om het blogje te schrijven en vanavond een pizza halen en thuis opeten en misschien nog een borrel in town drinken.

ANS

Op zoek naar de writer van deze blog is Ans helaas de weg kwijtgeraakt. Er zijn namelijk 2 manieren om voor het huis te komen. Via de zijgat en binnendoor. We kregen gisteren 4 sleutels voor de deur van ons huisje, onze eigen gate, de gate achter ons huisje uitkomend op een zijstraat, de gate naar het zwembad en ontbijt van het hotel. Dit is al verwarrend als je de sleutels bij je hebt laat staan als je geen sleutels bij je hebt. Aangezien Piet en ik altijd de sleutels beheren en Ans en Rinus geen enkele kans daartoe hebben ging ik vanmorgen bij het office oftewel aan de voorkant van het hotel mijn blogje schrijven. Ans dacht ik ga gezellig bij Jolanda zitten. Rinus zei, hier eruit en dan naar links wat Ans niet helemaal gehoord heeft en wat ook sowieso net kon want dan had ze sleutels nodig. Ze ging de zijgate uit. Dit komt uit in een zijstraat wat niet helemaal een leuk straatje is. Op de hoek zit een ruige gay-tent. Ans stapte buiten de poort, poort viel dicht en hier was Jolanda niet. Het richtingsgevoel is niet best van Ans en helemaal al niet met 2 dronken kerels die gelijk op haar afkwamen met hortensia boemetjes om aan haar te geven. De bewoonster van het huis naast ons stond buiten maar had niet veel zin om te helpen maar uiteindelijk hielp ze wel want Ans zei maar steeds "I have to go in" op een toch wel angstige toon want het was niet leuk meer vervolgens kwam er nog een dronken vent met vragen over ene Andy. De "vriendelijke" mevrouw kwam ook buiten haar hek en vroeg de naam van ons en vervolgens ging zei roepen "Conijn" op z'n amerikaans, waarop Rinus zei goh dat is voor ons, nee zei Piet dat zijn een paar schreeuwers in de straat niet op reageren. Vervolgens buiten de gate werd Ans toch wel wat paniekeriger en in haar angst heeft ze haar leesbrilletje zo fijn geknepen dat het pootje er spontaan afviel omdat het schroefje het niet meer hield. Eindelijk Rinus toch tot actie en Ans was weer veilig in huis.

KEY WEST

Allereerst voor alle duidelijkheid onder mijn lezers, Nikki is in Tallahassee achtergebleven voor een vakantie van 5 weken bij mijn familie van 23 jaar geleden. Op dit moment verblijft zij in Alabama voor de graduation van een neefje van de familie, 7 juni vertrekken ze voor een week naar Marco island en ze gaan nog naar een vriendin in North Carolina. Nu is Nikki ook weer up to date.

Op ons boottochtje ben ik wel behoorlijk lek gestoken door de muggen. Ik vraag me toch met ernstige zorgen af of Deet nou wel helpt straks daar op Jamaica en hoe ik dan straks thuiskom.

Wij zijn in alle vroegte weggereden omdat we op tijd in Key West wilde aankomen vanwege de hotelletjes en drukte in het weekend. Ook zouden we nog een indianen reservaat aangedaan hebben maar omdat we te vroeg waren was het allemaal nog gesloten.

Bij Key Largo hebben we een visitor center aangedaan en deze man had een goed deal voor ons. Middenin Key West, Duval street waar het allemaal gebeurd, een leuke Inn, traditioneel en een one bedroom appartementje met gratis ontbijt. Was niet goedkoop maar vooruit het is niet goedkoop in deze buurt en we waren allang blij. Tegen 2 uur na een hevige onweer en regenbui op zo'n brug eindelijk aangekomen. Heel erg leuk "appartementje" en zalig weer inmiddels.

Wel erg heet want de temperatuur is inmiddels opgelopen tot ongeveer 35 graden en de gevoelstemperatuur tot wel 40 graden. We hebben besloten om thuis te koken vanavond en op ons eigen terras op te eten.

Eerst naar de zee gelopen en nog leuke dingen onderweg gekocht. Zoeken waar je verse garnalen kunt kopen, na een half uur gevonden en snel naar huis lopen want anders waren de garnalen al gekookt.

Heerlijk gegeten en na het eten nog even stad in en bij een bar wat gedronken met zeer luide muziek. De performer was nog wel leuk maar de muziek die daarna aanging, nee dan zijn we toch wat ouder aan het worden. Lekker slapen met een bonkende hoofdpijn.

EVERGLADES

Vanmorgen lekker ontbeten. Op weg naar de boottrip. Het blijkt dat we een keus moeten maken tussen de 10.000 eilanden trip of echt met een klein bootje de moerassen in waar veel te zien is. Het was unaniem, wij gingen voor de avontuurlijkste waar we misschien dolfijnen, zeekoe, alligator, vogels etc zouden kunnen gaan zien. Wisten wij veel maar de nadruk moest dus gelegd worden op misschien. De vertelling blijkt achteraf veel interessanter te zijn dan dat het in werkelijkheid is geweest. We hebben dus om precies te zijn een aantal zeearenden gezien en een ibis maar dan heb je het wel gehad. Onze gids was ook een botte zeekoe dus technisch kan je wel zeggen dat we een zeekoe hebben meegemaakt. Maar goed om het toch nog een beetje van de positieve kant te zien was het lekker verfrissend in de boot met het windje en het zonnetje.








Het boottochtje werd steeds meer oninteressant en de conijntjes moesten nog uitkijken dat ze niet van verveling in slaap zouden vallen.


Onze ervaring met boottochtjes zijn niet van dien aard dat we dit nog eens gaan ervaren. We hebben de middag een beetje rondgereden maar alle attracties zijn gemiddeld 40 mijl weg en daar hadden we geen zin in. Er was nog wel een walking trail maar dat bleek een heel klein trailtje te zijn.


Hier lagen alligators in het water, schilpadden etc eigenlijk wat we dachten in het bootje te zien. Lekker terug naar het hotel. Achter het hotel nog een biertje gedronken bij een seafood restaurantje wat sluit om 5 uur. Pelikanen gezien en 4 oudere mannetjes zaten lekker met hun black en white hondjes in het tochtgat met elkaar.

Lekker eten in ons restaurantje deze keer mahai mahai een vis die hier in de Everglades wordt gevangen. Lekkere stevige witvis. Wederom een cheesecake met z'n vieren. We zaten buiten op het terras en het begon te onweren en onwijs te kletteren dus iets langer blijven zitten dan anders maar wel heel gezellig zitten kletsen. Op tijd naar bed want morgen op tijd weg richting de Keys.

Rinus sigaretje roken buiten de volliere.

Het cheesecakeje delen in vieren.

Onze lieve serveerster had bij de rekening alvast uitgerekend wat haar tip moest zijn. We konden kiezen tussen 15% of 20% met de bedragen erachter. Ik denk dat ze gisteren te weinig had gehad en bedacht bij haarzelf "ik zal ze een beetje helpen".

AUTORITJE EVERGLADES

Nikki was een sweater vergeten dus vanmorgen wederom afgesproken en ook natuurlijk om afscheid te nemen. Ik moet zeggen dat dit mij heel zwaar viel, ik wilde helemaal niet meer op vakantie ik had het gehad en dan ook nog in die auto, ik wilde bij mijn meissie blijven en dan ook nog Sandy die ik maar kort heb gezien. Maar ja de reis gaat verder dus hop in de auto.

752 Km. vandaag naar Everglades city. Uiteindeljk om kwart over 9 weggereden en we waren om half 6 bij een helemaal leuk hotelletje.



Heerlijk zwembad en mooi weer dus omkleden en zwembad in "gedoken". Dat water was een lekkere verkoeling. Omgekleed en naar een restaurant gereden om 8 uur. Heerlijk gegeten, swai fish en eindelijk als toetje 1 stukje cheesecake voor ons vieren, meer dan zat.




"Buiten" bij het zwembad in de "voliere" met de computer gezeten. Iedereen ging slapen en ineens een harde bonk op een deur. Ik schrok maar dacht niet zo gek doen is niks maar het bonken werd luider en luider, heb dus angstig en met de duivel op mijn hielen de computer opgepakt en naar onze kamer gegaan. Tegen 12 uur slapen.

SHOP TILL YOU DROP

Eindelijk een dagje shoppen. Om half 9 met Sandy en Nikki afgesproken in het hotel bij het ontbijt.
Na een lekker ontbijtje zijn de mannen naar het automuseum en het historische museum van FLorida geweest en wij zijn afgezet door Sandy bij de Governors Mall.






Het was kwart voor tien dus nog niet open. Even gewacht en vervolgens shoppen. De lijst die met Ans was meegegeven daar werden de verkopers een beetje crazy van. Het blijkt dat internet en een winkel 2 verschillende dingen zijn en ze er eigenlijk geen verstand van bleken te hebben. Het enige wat ik zag in de winkel is het heen en weer lopen van de verkoopster en Ans er achter aan en dat verschillende keren.

Uiteindelijk zijn we met 2 shirtjes naar buiten gekomen, dus jullie kunnen blij zijn bij het zien van deze foto maar ook weer niet al te blij dus.We hebben alle winkels gehad. Uiteindelijk zijn we met een aantal shirtjes en een prachtige tankini voor Nikki thuisgekomen. Als lunch een lekkere smoothie, buiten zwaar regen en onweer.

Rinus heeft zelfs nog een spijkerbroek gekocht en na een starbucks zijn we om half 6 uiteindelijk de mall uitgegaan. Eenmaal terug in het hotel heb ik Sandy gebeld die zich inmiddels ernstig zorgen ging maken. Ze kon het maar niet geloven dat we echt de hele dag in die mall hebben doorgebracht.
Piet en Ans wilden vanavond samen eten dus wij zijn met z'n drieeen naar grandma gereden waar wederom gezellig de hele familie aanwezig was om pizza te eten. Na alle foto's van onszelf zijn we lekker teruggegaan naar het hotel waar Piet en Ans gezellig op de bank zaten te lezen. Besproken voor morgen en uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat we de cape laten vervallen en meteen doorrijden naar het zuiden, everglades dus. Koffers ingepakt en lekker slapen.

AFSCHEID

Vanmorgen al vroeg wakker zoals gewoonlijk. Alle koffers pakken en om kwart voor 8 naar Nikki. Het afscheid was hartverscheurend. Barbara, Robin en Becky waren er om afscheid te nemen en vooral Robin was in dikke tranen waarop Barbara volgde. Eenmaal in de auto begon Nikki ook behoorlijk te huilen maar na een kwartiertje begon ze te vertellen en 6 uur later in Tallahassee was ze nog steeds aan het praten en ze werd steeds vrolijker want het vooruitzicht van 5 weken vakantie bij Pat en Sandy is ook niet verkeerd.

Onderweg nog wel even gestopt voor een lichte lunch bij Dairy Queen en wat plasstoppen maar verder gewoon lekker doorgereden.Het weer was verschrikkelijk. de regenbuien die je van ver al zag waren echt dat je geen hand meer voor ogen kon zien en vrij rustig moest rijden. Het waren behoorlijke heftige buitjes. Daarentegen kon de zon ook lekker schijnen en de temperatuur is erg warm en de vochtigheidsgraad zeer hoog dus al met al is het te doen.




Aangezien we een tijdverschil van 1 uur hebben kwamen we om half 5 in Tallahassee aan. Pat had naar het Marriot gebeld en we hebben een 2 bedroom suite wat inhoudt dat we een woonkamer met keukentje hebben en 2 slaapkamers, helemaal leuk.






Nadat we de koffers hebben neergezet en even gauw omgekleed zijn we naar grandma gereden. Erin was er al en Shaun en Megan kwamen en vervolgens Pat en Sandy en Ryan. Heerlijk om mijn familie weer te zien. Lekker eten bij grandma en granddad en gezellig zitten praten, eerst aan tafel later in de serre. Om half 11 naar hotel en nog een bakkie koffie en thee gezet en lekker slapen.

KOFFERS PAKKEN

Zondag vandaag, nog 1 dag en dan moet Nikki afscheid gaan nemen. Vanmorgen in de kerk afgesproken bij de nursery waar zij elke zondag op de kinderen aan het oppassen was tijdens de dienst. Eerst hebben wij bij Hardee's ontbeten, dat was niet zo geslaagd. Bij de kerk aangekomen was Nikki aan het voorlezen voor 2 mooie meisjes.

De dienst was gelukkig niet al te lang. Het was niet echt wat voor mij, ik schrok me elke keer een pukkel van die vent met zijn geschreeuw door die kerk heen. Kwam hij ook nog in het gangpad staan om nog harder te schreeuwen. Nee geen succes. Na de kerk hadden we bij Becky een lunch. Slater, Becky's man, had een "combo" gemaakt, een maaltijdsoep uit Louisianna. Nou ik ben al geen soepeter en al helemaal geen erwtensoep dit leek er op nou ja de kleur verder niet hoor. Je moest rijst in een kop doen en toen die soep eroverheen. Terwijl ze dat aan het doen waren zag ik de slierten en bedacht al bij mezelf, dit vind ik niet lekker. Ik heb het geprobeerd en er zaten worstjes en garnalen in en groenten en echt de smaak was goed maar yak. Rinus vond het lekker en ik heb een stew met bonen en vlees gegeten, ook lekker.

Na de lunch zijn we naar Nikki's huis gegaan en haar kamer ingedoken om te pakken. 2 uur later waren we klaar, je zag het tapijt weer en het bureautje staan. 2 grote koffers voor haar en wij nemen een klein koffertje mee naar huis.

We zijn met Barbara, Shay, Robin en Nikki gaan eten in een grote zaal ergens 40 mijl ten zuiden van Butler. Op zondag schenken ze hier geen alcohol en mag je ook geen alcohol kopen en de meeste restaurants zijn dicht. Dit was prima, we hebben een hamburger gegeten (jaja alweer). Shay had gefrituurde augurken onder andere besteld. Best lekker al zag het er vreemd uit.

Er is gehuild en gelachen. Gehuild door Barbara, Nikki heeft haar een album gegeven met foto's erin van het hele jaar, gelachen door Nikki vanwege....geen idee er zal wel iets gek gezegd of gedaan zijn en ook wel de emoties.

Het toetje van Rinus en Barbara werd buiten bij de auto genuttigd.

We zijn tegen kwart voor 8 richting hotel gegaan. De koffers nog even nagekeken en nog een spelletje rummikub en naar bed. Morgen 6 uur rit voor de boeg.