HERTENHORST

DAG 11

Om 6 uur begint Lexie te blaffen. Na 4 blafjes hield het spontaan weer op, gelukkig maar. Rond 7 uur begon ze een beetje te piepen en toen ben ik er maar uitgegaan. Lekker een stuk gelopen en teruggekomen een pil ingenomen en even terug het bed in, knallende hoofdpijn. Na het douchen ontbijten en wat begon als een stralende dag wordt in het volgende uur een koude sombere grijze dag, althans de ochtend.  

Zoeken waar en wat we vandaag konden doen maar bij het idee werden we allebei al moe en zijn uiteindelijk gebleven bij de caravan om lekker in het zonnetje te kunnen liggen. 

Allebei op een stretchbed met een goed boek erbij, vakantie dus. De stretchbedden zijn van Henk geleend en enigszins zijn de banden uitgerekt. Op een gegeven moment wil ik lekker op mijn buik gaan liggen tot er 1 band, in het midden, losliet, de tweede en derde volgde ook en Nikki en ik hebben tot tranen aan toe gelachen maar ik moest er ook nog uit. Als je bijna op de grond ligt dan is dat een zeer vermoeiende bezigheid maar uiteindelijk nadat het lachen een beetje was geluwd ben ik eraf gerold.

Voor het avondeten had Theo geboekt voor 16 personen bij La Cubanita, tapas eten in Apeldoorn. Voor Lexie bleek dat helaas niet toegankelijk dus moesten we er iets op verzinnen. In de middag ging de zon “gelukkig” weg waardoor de voortent niet zo heel heet was. Bovenin de tent opengeritst en aan de buren gevraagd om een oogje in het zeil te houden en met achterlating van het telefoonnummer zijn we om half 7 vertrokken naar Apeldoorn. Helemaal achterin het restaurant was er voor 16 gedekt, een lange lange tafel. Nadeel ervan was dat de serveerster er niet meer door kon dus het drinken, eten alles moest doorgegeven worden, het had wel wat. 

Er was behoorlijk wat verwarring over wat de 2 kinderen nou moesten eten en de serveerster begreep er helemaal niks van. Het had zo simpel kunnen zijn maar het werd een “drama”. Uiteindelijk zijn de 3 meisjes een half uurtje “op stap” gegaan en wij hebben nog gezellig en lekker gegeten en gedronken. 

Jeroen had helemaal zijn buikje rond gegeten en gedronken. 

Rond half 10 terug naar de camping. Jeroen had Nikki en ik bij de caravan afgezet en moesten terug lopen. Aangezien Jeroen met de meiden al vooruit gingen, en Monique nog even bleef napraten met ons, hebben Nikki en ik Monique weer “thuis gebracht” en meteen met Lexie een stukje gelopen. Zij was de hele avond rustig geweest en geen kik gegeven. Na de wandeling zijn wij ook gelijk naar bed gegaan en nog even nagepraat.