vrijdag 10 augustus 2012

HERTENHORST

DAG 13


Na een lekker nachtje en een klein beetje mindere hoofdpijn, lekker met Lexie in de bossen wandelen.  Om half 12 is Henk bij Monique gearriveerd en ik ga een half uurtje later ook die kant op. Om 1 uur begint de auto puzzeltocht. Jeroen en Monique willen perse samen dus waren broer en zus gedoemd om met elkaar te rijden. Henk rijd, ik navigeer. Kijken deden we samen en zo nu en dan waren er stukken waar je toch heel snel moest kijken want het ging voorbij in een flits. Jammer want op tijd gaat het niet dus was het mijns inzien niet nodig. 
Onderweg nog een bakkie gedronken op een terrasje want het weer was het mooist van de afgelopen 2 weken in Bronckhorst, een dorpje waar we met de pont naar toe moesten.



Op deze pont stonden toch maar even 6 auto's, ik vond het nogal veel voor het kleine pontje maar goed we zijn aan de andere kant gekomen. 
Met een beetje hulp van deze en gene hebben we het allemaal gered en doordat de km stand op 100 meter na klopte zijn wij eerste geworden. 




Monique en Jeroen moesten dit even stilletjes verwerken en na een half uurtje zijn we naar de caravan teruggegaan om lekker te barbequen.





Henk is om half 10 naar huis gereden na een paar spelletjes rummikub gedaan te hebben en Monique en Jeroen zijn met mij opgelopen tot de kantine. Eenmaal terug bij de tent nog even met de buren staan praten en om 11 uur met Lexie uit maar zij wilde heel graag warm op haar kussentje in de bench liggen. Ik ook compleet versteend en met ijs voeten naar bed gegaan. 

1 opmerking:

Jeroen zei

Even een kleine aanvulling/verbetetring op jou logje:
Jij schrijft: en doordat de km stand op 100 meter na klopte zijn wij eerste geworden...

Bedoelde je niet?: mede omdat wij de eerste letter cadeau hadden gekregen van de organisatie waren wij eerste geworden. Doordat wij deze letter hadden gekregen eindigde wij gelijk met Jeroen en Monique en toen heeft de kilometerstand door doorslag gegeven. Ik moet eerlijk toegeven dat Jeroen en Monique als enige wel zelfstandig de eerste letter hadden gevonden en zij dus eerlijk gezegd meer recht hadden op de overwinning. Desondanks was ik zeer blij dat ik samen met mijn grote Broer een misselijkmakend overwinningsliedje kon blaten