Uiteindelijk kwamen we op een snelweg terecht. Langs een dam gereden en even verderop geluncht aan een mooi meer.
Vervolgens snel doorgereden richting Turda waar de zoutmijn gelegen is. De mijn gaat sluiten om 5 uur en om nog wat te kunnen zien moesten we daar toch wel om half 4, 4 uur uiteindelijk zijn, met Dan zijn rijstijl is dat makkelijk te realiseren. De temperatuur blijft maar oplopen, 35 graden in schaduw, een bezoek daarom aan de zoutmijn is niet vervelend. Vestje mee, wandelschoenen aan en naar beneden. Heel erg mooie zoutmijnmuren. 
Het blijkt dat gevangene dit onmenselijke karwei hebben geklaard. Aangezien het heel goed is voor astma patienten hebben ze om de tijd te doden een aantal attracties gemaakt, waaronder een midgetgolfbaan, tafeltennistafels. De astma patienten hebben een abonnement en moeten ongeveer wekelijks 2 uur daar beneden zitten. Toch is het raar om een "reuzenrad" meters onder de grond aan te treffen.
Het water, 80 meter diep, is 100% zout dus als je zou willen zwemmen, brrr veel te koud, dan blijf je dus geheel en al drijven. De 80 meter naar beneden hebben we gelopen van de trappen, omhoog zijn we 35 meter met de trap gegaan, helemaal kapot en de rest met de lift. Nog in een echo "hal" waar je echo 11x echode.
Vervolgens naar een kloof gereden, 4 km heen en terug, en deze gelopen, prachtig met het zonnetje. Het was wel erg heet. Rinus is in het begin afgehaakt maar wij hebben volgehouden. 
Nikki wilde vlak voor het einde afhaken maar werd weer verder gepraat door haar persoonlijke coach Teus. Uiteindelijk hebben we er 1 uur en 20 minuten over gedaan. 
Naar een leuk hotelletje langs de weg gereden. Lekker gegeten 's avonds en gezellig gezeten.
Om 12 uur naar bed, nog even tv kijken alleen snapte ik dat niet en Nikki lag niet bij ons op de kamer dus maar gaan slapen.
1 opmerking:
Leuk om te lezen en mooie fotos zeg
Een reactie posten