KRETA VIII

De dag van ons vertrek. Vanavond om half 9 is het pas zover en de lucht is azuurblauw en de wind gaan liggen dus het belooft een qua weer een fantastische dag te worden. Koffers pakken en bij het sluiten van de koffer was Corine haar sleuteltjes kwijt. Alles overhoop en zoeken totdat Jolanda zich ermee ging bemoeien en toen was het een fluitje van een cent. Er is altijd stress met koffers inpakken en of dat nou bij het weggaan is thuis of op je vakantieadres er gebeurt altijd wel iets. Deze keer werd het Bert net even teveel en zocht, nadat wij ons ontbijt op hadden en zich gingen installeren bij de poolbar, de frustraties van zich afwandelen. Tegen lunchtijd, het is een conijn, waren we weer compleet en bij de poolbar wat gegeten. De patat viel tegen want de frituurpan was stuk en er is wel een andere pan bij gepakt maar weinig geduld met als gevolg zeer witte en niet helemaal gare patatjes. Ik had honger dus het is wel opgegaan.

Rinus ging het proberen in de zee. Moeilijk zwemmen met al die rotsen en ook moeilijk om erin te komen, niet alleen vanwege de kou maar ook de stenen, Rinus ging op zijn sandalen erin, ik had geen zin om mijn slipper zeiknat te maken dus ging niet en ja dit is de enige reden dat ik niet ging zwemmen.

Wat verveelindezonfoto's genomen.

Gezellig zitten babbelen met 2 meiden die naast ons lagen. Margriet en Libelle uitgewisseld en om half 5 terug naar ons tentje. Ineens was daar Ajax Twente, meteen kijken, ze moesten nog een half uur.

Wel grappig, lekker in het Griekse zonnetje naar een Nederlands competitiewedstrijd kijken op een Arabisch tv-station, heel apart. Gelukkig waren de mensen om ons heen allemaal Ajax-aanhangers dus het ging goed. Ajax uiteindelijk landskampioen. Omkleden en eten in het restaurantje, koffers goed inpakken.

Terwijl op het eten zitten te wachten gestoken door een suf bij’tje in mijn arm, meteen azijn erop en het ging wel weer, gelukkig niet de angel erin. Bus komt om half 9 maar was er uiteindelijk om 9 uur.

Afscheid genomen van de Grieken en de bus in. Moesten nog in de bergen mensen ophalen. Bus was verkeerd gereden dus ook nog een stuk achteruit. Alles bij elkaar genomen was het geen prettig ritje. Op het vliegveld ging het een beetje chaotisch. Een gezin met 2 kinderen had een zeer onaangename moeder en vader. Deze mensen gingen een behoorlijk stuk chocolade eten terwijl de kinderen een snoepje kregen keken zij smachtend naar de chocolade. Het was niet eens lekkere “Hershey”, dit is Amerikaanse die amerikanen niet echt lekker vinden vandaar dat wij altijd chocolade naar hun moeten sturen maar deze vrouw ging er helemaal van uit haar dak. Ik had de neiging om een reep te kopen voor de kinderen en allebei een stuk te geven, heb mij maar ingehouden.
De terugvlucht was heel erg vermoeiend, het was al laat maar ook bloedheet in het vliegtuig. We zaten wederom achterin maar dan op de 1 na achterste rij, iets minder lawaai!

Nikki kwam ons ophalen en alles bij elkaar waren we om kwart voor 3 thuis. Bert en Corine zijn meteen doorgereden en Rinus meteen naar bed en Nikki en ik nog tot een uur of 4 zitten babbelen.