Vandaag is dan eindelijk de dag aangebroken dat we naar Nikki gaan. We hadden afgesproken dat ik haar zou bellen vanuit het hotel. Omdat ze zo teneergeslagen was dat we er pas tegen 5 uur zouden zijn hadden wij besloten om vroeg te vertrekken en haar te verrassen. De reis verliep voorspoedig. Eerst heeft Rinus gereden, vervolgens Piet en toen ik.
Onderweg koffie gedronken bij een tankstation. Omdat het bij het plaatsje was waar Elvis is geboren hingen er allemaal afbeeldingen van Elvis aan de muur.
Tijdens de tocht hebben we een heerlijke lunch klaargemaakt op de achterbank. Het was zalig lekker brood met mayonaise en kaas en tomaatjes of salami.
Tegen half 2 in Butler en eerst even in Hotel ingecheckt en daarna op naar Nikki.
Zoals Nikki al zei weet de TomTom niet het huisnummer te vinden en wij ook niet. Teruggereden een stukje, ik kan niet bellen want er is geen bereik, en iemand was zijn gras aan het maaien. Ik vragen en wow wat een accent. Hij wist niet wie Barbara was en vervolgens stelde hij voor om te bellen naar Barbara. Ik blij maar de adem was niet alcoholvrij en ik had geen zin om alleen naar binnen te gaan dus toen deze vriendelijke man uit zicht was gebaarde ik naar Ans "kom ook". Barbara was gelukkig thuis en kwam er meteen aan. Ze had niks tegen Nikki gezegd dus Nikki zag ons staan en was helemaal door het dolle heen. Het was geweldig om haar weer in mijn armen te sluiten. Ik heb niet gehuild maar het scheelde weinig.
We zijn na alle omhelzingen naar Barbara's "huis" gegaan.
Het is met geen pen of lettertjes te beschrijven hoe het was. Er gingen gemengde gevoelens door mijn lijfje. Het was wel reuze gezellig. We hebben koffie gedronken en cadeautjes uitgewisseld. Het portret van Nikki wat Bert heeft geschilderd was ze helemaal beduusd van en vertelde dat dat een speciale plek zal krijgen. Becky, de zus van Barbara, kwam ook nog langs. Uiteindelijk gingen we om kwart over 5 eten. Wij dachten dat is vroeg maar waren blij met de vroege lunch. 50 Kilometer en 3 kwartier verder kwamen we aan bij een local visrestaurant aan het meer. Prachtig en heerlijk catfish, oftewel zeewolf, gegeten. Becky en Amelia en Junior, de oudste broer van Becky en Barbara, kwamen er ook gezellig bij. Het was een fantastische maaltijd, qua sfeer en het eten.
Nog even bij het meer staan praten en Rinus en Piet werden nog opgetrommeld om een boot andersom neer te leggen.
Naar hotel teruggereden en aan de overkant een kopje slootwater gedronken. Ans en ik de kaarten eindelijk geschreven en tegen half 1 naar bed.
2 opmerkingen:
Wat een feest! Moeder/vader en dochter. En dat zonder tranen..(wij hebben moeite dat te geloven). Dat Elvis-plaatsje, heet dat Tupolo? Ik zal Bart dit weekend ook even bellen en hem bijpraten over jullie avonturen. Wij zien net dat de zon al lekker aan het schijnen is en maken ons op voor een heerlijke buitendag.
Hi Nik, je ziet er goed uit. Zeker blij je ouders weer te zien? Maak er mooie dagen dan!
Liefs jeroen en nathalie
Hallo,
Jullie krijgen ook nog de hartelijke groeten van Bart. Hij zat nu buiten in de zon. Was wel een beetje jaloers op de mooie reis en moest hard lachen toen ik vertelde dat de dames aan de drank zaten en de mannen aan het bier. Ze maakten zich net op voor het avondeten. Bart dacht wel dat het lekker zou worden maar wilde liever Chinees. Hij was zeer goed te spreek.
Liefs Jeroen, Nathalie en Bart
Een reactie posten