ANS

Op zoek naar de writer van deze blog is Ans helaas de weg kwijtgeraakt. Er zijn namelijk 2 manieren om voor het huis te komen. Via de zijgat en binnendoor. We kregen gisteren 4 sleutels voor de deur van ons huisje, onze eigen gate, de gate achter ons huisje uitkomend op een zijstraat, de gate naar het zwembad en ontbijt van het hotel. Dit is al verwarrend als je de sleutels bij je hebt laat staan als je geen sleutels bij je hebt. Aangezien Piet en ik altijd de sleutels beheren en Ans en Rinus geen enkele kans daartoe hebben ging ik vanmorgen bij het office oftewel aan de voorkant van het hotel mijn blogje schrijven. Ans dacht ik ga gezellig bij Jolanda zitten. Rinus zei, hier eruit en dan naar links wat Ans niet helemaal gehoord heeft en wat ook sowieso net kon want dan had ze sleutels nodig. Ze ging de zijgate uit. Dit komt uit in een zijstraat wat niet helemaal een leuk straatje is. Op de hoek zit een ruige gay-tent. Ans stapte buiten de poort, poort viel dicht en hier was Jolanda niet. Het richtingsgevoel is niet best van Ans en helemaal al niet met 2 dronken kerels die gelijk op haar afkwamen met hortensia boemetjes om aan haar te geven. De bewoonster van het huis naast ons stond buiten maar had niet veel zin om te helpen maar uiteindelijk hielp ze wel want Ans zei maar steeds "I have to go in" op een toch wel angstige toon want het was niet leuk meer vervolgens kwam er nog een dronken vent met vragen over ene Andy. De "vriendelijke" mevrouw kwam ook buiten haar hek en vroeg de naam van ons en vervolgens ging zei roepen "Conijn" op z'n amerikaans, waarop Rinus zei goh dat is voor ons, nee zei Piet dat zijn een paar schreeuwers in de straat niet op reageren. Vervolgens buiten de gate werd Ans toch wel wat paniekeriger en in haar angst heeft ze haar leesbrilletje zo fijn geknepen dat het pootje er spontaan afviel omdat het schroefje het niet meer hield. Eindelijk Rinus toch tot actie en Ans was weer veilig in huis.