KRAKAU/ AUSCHWITZ

Weer vroeg op. 7 uur de wekker en om 8 uur ontbijten. Na het ontbijt in de bus en op weg naar Auschwitz. Dit is ongeveer een uur in de bus naar het plaatsje Oświęcim. Dit konden de Nazi’s niet uitspreken en daarom werd dat verbasterd naar Auschwitz.

In de bus hebben we een lezing van Roland gekregen. Normaal gesproken laat hij een video zien maar zoals deze reis zijn eer aandoet ging ook hier iets niet goed.
(vliegen vanaf Dortmund i.p.v. Eindhoven, Hotel helemaal volgeboekt, eerste lunch, 2^e buschauffeur crashte op een busje). Daar aangekomen eerst naar het toilet met z’n allen en vervolgens kennisgemaakt met onze gids. Een vriendelijke vrouw die ook nog een zeer goede gids bleek te zijn.

We begonnen met de rondleiding. De gids kan je goed verstaan omdat we allemaal een koptelefoon op hebben en de gids door een microfoontje praat. Een goed systeem wat we ook al in de zoutmijnen hebben gebruikt. 

De rondleiding is zeer indrukwekkend waarbij de rillingen zo nu en dan over je rug lopen. Soms is het allemaal niet te bevatten. De verhalen zijn afgrijselijk en de beelden die je erbij krijgt niet te begrijpen. Iedereen is heel stil en soms loopt er iemand uit de groep om even tot zichzelf te komen. Ook ik heb het met sommige dingen moeilijk en kan er niet naar kijken en loop maar zo snel mogelijk door. De gids en Roland had ons al gewaarschuwd voor respectloze mensen en heeft ons ook verzocht om geen “vakantie”foto’s te maken. In de gaskamer en later door naar het crematorium staat ineens een vrouw tegen een ander te schreeuwen. Dit was zo storend en inderdaad zeer respectloos.

Na Auschwitz I gaan we terug de bus in en eten gauw ons broodje uit het lunchpakket wat we meegenomen hebben van het hotel, om door te rijden naar Auschwitz II: Birkenau, 10 minuten verderop.
Dit kamp is een gigantisch oppervlakte en heel veel barakken. Het is zo groot dat je het absoluut niet kan bevatten. Het is nog indrukwekkender en nog gruwelijker. Het begint een beetje te motregenen en niemand heeft wat in de gaten.

Na een uur rondleiding mochten we nog even een half uurtje voor onszelf. In het winkeltje een mooi boek gekocht en langzaamaan teruggelopen naar de bus. Iedereen druppelde een beetje binnen totdat Tineke de bus in kwam en in paniek vroeg of Lia al in de bus zat. Nee dit is niet het geval en voor we het wisten sprong zij de bus uit “op zoek” naar Lia, die volgens ons niet zo heel ver kan zijn, verdwalen is niet aan de orde daar. Lia, niets vermoedend van alle commotie, is ondertussen op haar gemakje nog wat foto’s aan het maken en pakt “haar” half uurtje zoals dat beloofd is. 

Eenmaal allemaal terug in de bus en op weg terug naar huis was iedereen bezig met zijn eigen gedachten weer te ordenen in de vorm van muziek, slapen, staren  uit het raampje of gewoon stilletjes met elkaar te praten.

Rond 3 uur terug met de bus. Vervolgens zijn Tineke en Lia een uurtje gaan rusten en wij zijn met z’n vijven naar het plein gegaan. Teus heeft wat Pools geld gehaald voor de collectie. Na een aantal gebakjes voorbij gelopen te hebben, besloten we bij de eerstvolgende te gaan zitten. Heerlijk allemaal een gebakje met een lekker kop thee of koffie genuttigd.

Toen we klaar waren belde Lia dat ze op het plein waren en vroegen waar wij waren. Bij het weerzien hebben we uitgebreid te horen gekregen of het allemaal wel lekker gesmaakt had, met een knipoog weliswaar.

Na een borrel op het terras een restaurant uitzoeken die we uiteindelijk vonden. Een leuk Pools restaurant met live muziek.

Echt plek was er niet dus eindigden we boven vlak bij de deur. Lia had het koud en ook Tineke die als deurhost een nieuwe job had.
Nikki had het minder gezellig en zat niet meer zo lekker in het velletje. Op weg naar huis was ze dan ook niet te genieten, gelukkig ging ze meteen naar haar bedje. Ook Teus en Gerda hebben het gehad en wij vieren nemen nog een afzakkertje bij het hotel om ook lekker in ons bedje te eindigen.