Lia kan met haar telefoon iets aanzetten waardoor het bijhoudt hoever je gelopen hebt, heel handig. Vol goede moed begonnen. Na de eerste 10 meter begon het te regenen en ook behoorlijk te waaien. Bodywarmer aan en regenjas dicht, kapuchon op en gaan.
De bloesem was helaas ver te zoeken en misschien maar goed ook want het enige wat je zag was de modder bij je voeten en uitkijken waar je loopt of de binnenkant van je kapuchonnetje.
Het was bar en boos en zo nu en dan vroeg ik toch echt aan mezelf waar ik aan begonnen was. Het telefoontje van Lia hield mij op de been, we vlogen door de kilometers heen. We hebben een kop koffie genomen en even pauze. De wind is meer toegenomen en zo nu en dan nog een spetter maar de regen wordt gelukkig wat minder.
Uiteindelijk sprak Lia, na mijn vraag hoever we nog moesten, dat we er 11,6 km op hadden zitten. Oke dus nog zo'n klein uurtje nog lopen en dan hebben we de 15 km erop zitten. Ineens kwamen we een paaltje tegen waarop stond: Geldermalsen - 7 km. Huh hoe kan dat nou volgens Lia's telefoon was het daarnet nog 4 km. Uiteindelijk blijkt dat de telefoon al 3 km eerder aan het lopen was oftewel verkeerd ingesteld misschien? Lia wist het ook niet maar het was voor je idee verschrikkelijk, het viel natuurlijk allemaal best wel mee maar de laatste kilometers heb ik niet op mijn best afgelegd, ik was kapot. Het voordeel was dat het weer steeds beter werd en er uiteindelijk zelfs nog een lief zonnetje doorkwam.
Maar we hebben het gehaald, een mooie medaille en aardbeien meegenomen en terug naar de trein, auto en huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten