zondag 20 november 2011

LEXIE

Lexie groeit als kool, het is een schat en ik ben nog steeds dolblij met haar. Inmiddels gaat het plassen binnen ook steeds beter. Ze heeft alleen wel onwijs scherpe tandjes. Ze heeft in mijn pink een behoorlijke snee gegeven van een tandje wat bleef hangen in mijn vel. Ook bleef er een tandje in mij oorlel hangen. Ik durfde mijn gezicht niet te bewegen en heb voorzichtig haar bek opengetrokken en het tandje uit mijn oorlel gehaald. Poeh dat deed wel zeer. Een soort van in soda is niet echt gelukt maar met een doordrenkt watje is het toch gelukt.



Het nadeel tot nu toe is dat ze niet erg graag mee wil lopen. Sinds zaterdag is het helemaal wer een drama. Ze was lekker aan het spelen met een andere hond, komen 2 kindertjes langs, andere hond sprint daar op af, Lexie erachteraan, kind valt op Lexie, Lexie neemt een spurt terug naar huis, doodsbang. Nu met uitlaten als ze een vogeltje, kinderstemmetje, blaffen van een hond hoort staat ze stil en is niet meer voor of achteruit te krijgen. Hoe ik dat oplos? gewoon haar al meetrekkend (ze heeft een tuigje gaat makkelijker) en dan uiteindelijk loopt ze weer een stukkie totdat er weer wat gebeurt wat onherroepelijk gebeurt als je op straat loopt. Ik heb hoop dat het nog goedkomt en dat ze straks lekker wil meelopen en dat ik dan zo nu en dan wil blijven staan.
Ook op de training zijn alle hondjes lief en redelijk gehoorzaam, Lexie ligt te rollebollen en doet alles wat niet mag hihi ik de grootste lol de andere kijken mij aan met een blik van "doe er is wat aan".


Geen opmerkingen: