Vanmorgen in alle vroegte richting Den Haag. Ik wilde heel graag voor de file uit rijden en bedacht dat ik mijn ontbijtje gewoon maar meeneem voor in de auto. Ik werd opmerkelijk rustig vanwege het feit dat ik een kalmeringsmiddeltje in heb genomen. Na veel geknoei met de parkeermeter, geen klein geld mee want Nikki had alles vanwege Londen, geen chipknip in Den Haag dus leuren bij de kleine aantal mensen die voorbij kwamen of ze alsjeblieft € 5,00 konden wisselen. Uiteindelijk bij de 8ste mevrouw kunnen wisselen. De advocaat was er nog niet, helaas.
Hij was er wel op tijd maar ik stond toch een beetje te beven. Eenmaal in de rechtzaal werd het er niet vrolijker op bij het zien van de tegenpartij. De rechter was vrijwel meteen op hun hand en ik voelde de moed in mijn schoenen zakken. Na de eerste schorsing hebben we een soort van handjeklap gedaan en uiteindelijk zijn er nog 2 schorsingen geweest, onze dramaqueen was duidelijk aanwezig, en de uitkomst is dat er ee contractje is getekend met een aantal punten. Onze steiger mag blijven en hun schutting mag ook blijven. Uiteindelijk zijn we ongeveer € 5500 verder en we mogen onze eigen grond houden, oftewel kopen Yippie. Het recht hier in Nederland is echt krom. Het meest kromme was nog dat de dramaqueen begon te huilen en zei dat er bij ons de vlag uit ging, de hele realiteit is bij deze vrouw toch ver te zoeken. Jammer dat een rechter daar schijnbaar erg gevoelig voor is. Ik daarentegen zat er emotieloos bij en was het helemaal zat. De les is wel dat ik nooit meer kalmeringstabletten neem, je voelt je dan wel relaxed maar er komt helemaal niets meer uit.
Alles bij elkaar was ik pas tegen 1 uur thuis, gelukkig geen bon maar wel een illusie armer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten