Eenmaal op het bruggetje begon je de wind toch wel te voelen.
Op het open stuk was het gewoon snijdend koud.
Aangezien Nikki en ik niet echt hebben nagedacht en een sweater met een bodywarmertje erover aan hadden getrokken hadden wij het koud. Nikki nog iets meer dan ik omdat ik haar had aangeraden niet ook nog eens een fleece truitje onder haar fleecevest te doen. Zeer koude armen was het gevolg. Maar de chocomel in het vooruitzicht doet wonderen. Helaas helaas de halve maan was dicht.
Nou de pleuris brak nog net niet uit maar het scheelde niet veel. We moesten weer terug en weer dat ellendige stuk bij dat potlood. Het was een zeer barre tocht in de snijdende kou over de weilanden. Het ontbrak nog maar aan de wolven die hongerig achter ons aan zouden komen. Uiteindelijk hebben we Kees Klooster gehaald en een lekker kopje chocomel met slagroom als beloning.
De rest van de dag zijn wij op de bank lekker filmpje kijken onderuit gezakt en wel.
1 opmerking:
heee... leuk stukje weer!! Jammer dat we die wolven niet tegenkwamen!!
Een reactie posten