Op het plein voor het Kurhaus een Mexicaans restaurantje gevonden. Deed Nikki en ik erg veel terugdenken aan Amerika en alleen daarom al is het lekker en leuk. Het is wel fijn om een medemens bij je te hebben die toch ook wel zo nu en dan heimwee heeft naar Amerika.
Het uitzoeken van een gerecht was wat moeilijker zeker voor ma die niet zo gewend is aan al dat buitenlandse eten. Uiteindelijk toch nog gelukt en de enchilladas was lekker. De borden kenden zowel Nikki als ik uit Amerika van de Mexicaanse restaurantjes.
Na een lekker stukje cheesecake, wat we keurig gedeeld hebben, zijn we richting het circustheater gegaan.
Na een lekker stukje cheesecake, wat we keurig gedeeld hebben, zijn we richting het circustheater gegaan.
Terwijl we binnen zaten te wachten bedacht ik mij ineens dat ik volgens mij de auto niet op slot heb gedaan. Ik ging steeds meer twijfelen en eigenlijk ervan overtuigd dat ik het niet had gedaan. Die watten in mijn hoofd nemen vormen aan lijkt wel. In ieder geval vond ik het moeilijk om mij helemaal aan Ciske te wijden. Het jammere was ook nog eens dat Danny de Munk niet meedeed. Zijn vervanger was absoluut niet slecht maar toch......
Uiteindelijk om 11 uur was de show over en het was fantastisch. Al teruglopend beleefde ik visioenen dat de auto er niet meer stond, of helemaal leeggeroofd. Gelukkig terwijl ik het kaartje ging betalen gingen de andere alvast naar de auto. Het bleek inderdaad dat ik het niet op slot had gedaan en dat er gelukkig niets gebeurd was. De radio, tomtom, en alle andere dingen zoals de auto zelf, waren nog aanwezig. Om half 1 uiteindelijk thuis en voor ma was dit wel een slijtageslag. Ze zei zelf ook al dat dit de laatste keer was dat ze mee ging. Ze vond het prachtig en heeft genoten maar het is te vermoeiend, alleen al dat lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten