THUIS

Vroeg opstaan. Oma had het moeilijk, oma heeft het sowieso het hele jaar moeilijk gehad maar de laatste paar dagen konden niet snel genoeg gaan. Aangezien wij allebei zenuwachtig zijn en ook wel een beetje hetzelfde kan dat botsen en dat is zwak uitgedrukt. Maar het ging allemaal goed en Mijke was keurig op tijd en na de koffie naar Schiphol.
Ruben en family zaten al te wachten. Jeroen heeft dienst en kwam ook even gedag zeggen.

Boven op het panorama terras hebben we het vliegtuig zien binnen komen. Marian Nikki bellen en ze heeft ons zien staan zwaaien, ohhhhh zei ze.


Wendy en Marlous waren ook gearriveerd.
Er ging een grote tafel met taart voorbij en werd naar boven gebracht. Marian en Rebecca erachter aan. Ze kwamen terug met 8 stukjes taart.


Terwijl wij heerlijk van de taart genieten, dit was in het kader dat de vliegtaks werd afgeschaft, staat Nikki ineens met Jeroen naast haar voor het raam. Lekker weer, alsof de taart het belangrijkste was, althans Nikki keek zo.

Vrij snel was ze daarna door de douane heen en konden we haar allemaal in onze armen sluiten en verwelkomen met ook een stuk taart.



Dolly was helaas een beetje laat en na een kop koffie op Schiphol zijn we naar huis gereden. De versiering viel in goede smaak. Kletsen, vertellen, koffers uitpakken en helaas een grote domper, de laptopscherm is gebroken. Meteen verzekering en al wat niet meer inschakelen maar Nikki was even ontroostbaar.

Eerst maar even gaan slapen een uurtje en ik in die tussentijd alles in de kasten gedaan, dat zoeken we nog wel uit.


s'Avonds lekker spinazie gegeten en gaan slapen na een emotievolle dag.